met: Emma Levie (Lena), Niels Gomperts (Daan), Jeroen Willems (Tom), Agata Buzek (Danka), Lisa Smit (Hanneke), Rifka Lodeizen (Bea), Chiem Vreeken (Patrick), Arie de Man (Rudi), Blue Ter Burg (Michael), Kevin de Wit (Martijn), Susanne Op 't Hof (Danslerares), Ab Baars (Ab Baars), Steef Cuijpers (Pier), Ernst Dekkers (Pol), Martijn Fischer (rechercheur ), Lottie Hellingman (rechercheur), Meinrad Kneer (Meinrad Kneer), Clemens Levert (Kevin), Martin van Duynhoven (Martin van Duynhoven), Jeroen Wolfs (Jeffrey), Hendrik Moonen (DJ) ; Magdalena Przybylek (stem)
Belgisch-Nederlandse coproductie. Scenario: Mieke de Jong. Lena is het verhaal van een stevig adolescent meisje van Poolse afkomst, inwonend bij haar instabiele moeder. Eigenlijk is ze het gelukkigst als ze aan line-dancing doet. Dansend vergeet ze haar thuissituatie, dromend van een eigen huis en leuke vriend. Maar jongens willen haar eerder voor de seks dan voor de liefde. Zodra Lena verkering krijgt met de populaire Daan, lijkt haar droom alsnog werkelijkheid te worden.
Producent: Els Vandevorst. Camera: Menno Westendorp. Montage: Nico Leunen. Muziek: The Ballroomquartet. Taal: Nederlands, Pools.
Opgenomen in Rotterdam.
Persreacties:
Robbert Blokland in 'Sp!ts' van donderdag 16 februari 2012: " (...) Al is het warmbloedige Lena een Belgisch-Nederlandse coproductie en werd de film grotendeels gedraaid in Rotterdam, het verhaal heeft een bepaalde naargeestige rauwheid waar vooral de Belgen erg goed in zijn (zie ook het voor een Oscar genomineerde Rundskop). De camera zit Lena voortdurend op de huid zit zodat de kijker er niet aan ontkomt elke emotie die het onzekere maar sterke meisje doormaakt met haar mee te voelen. En als zij zich sterk houdt en uiterlijk niet wil tonen hoe beroerd zij er aan toe is, vult de voice-over van haar geweten de hiaten. Dit gebeurt meestal tijdens de linedance-les, het enige moment van de week dat Lena écht zichzelf kan zijn. Het verhaal dat regisseur Christophe van Rompaey vertelt is alles behalve nieuw. Maar net als in zijn voorganger, het even sterke als beklijvende Aanrijding in Moskou, weet hij zijn onconventionele coming-of-ageverhaal de urgentie mee te geven die de film onvoorwaardelijk bestaansrecht geeft. Dit is overigens mede te danken aan het subtiele script van scenariste Mieke de Jong (van wie deze week ook de veel luchtiger jeugdfilm Tony Tien in premiere gaat). Hoe gemakkelijk het ook zou zijn, nergens vervalt het verhaal in de stereotypen of clichés die elke scène wel op de loer liggen. Het is niet verwonderlijk dat Lena hoog eindigde in de lijst met publieksfavorieten op het Filmfestival Rotterdam."
Fabian Melchers op Neerlandsfilmdoek.nl: "(...) Het is spijtig dat de film tegen het eind te overtrokken wordt. Voor een groot deel is Lena een ingetogen en realistisch drama over twee beschadigde families die zich staande proberen te houden. Maar uiteindelijk gaan de wendingen in dit liefdesverhaal te ver. Dat is zonde, maar geen dooddoener. Van Rompaey schetst opnieuw overtuigend een milieu waarin personages verliefd worden, maar door hun povere, onzekere bestaan nooit op een roze wolk willen of kunnen leven. Er heerst een combinatie van troosteloosheid en verlangen. En hoofdrolspeelster Emma Levie weet dat dubbele gevoel in haar eerste rol knap uit te stralen."
Première: 16 februari 2012 (8 bioscoopzalen)
K-119 minuten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten