vrijdag 31 januari 2014

TOSCAANSE BRUILOFT


Johan Nijenhuis

met: Sophie van Oers (Sanne), Simone Kleinsma (stiefmoeder van Sanne), Ernst Daniël Smid (Tom), Jan Kooijman (Jeroen), Lieke van Lexmond (hockeyster Lisa), Carolien Spoor (Lisa’s zus Dominique), Diederik Ebbinge (Bob, een cosmetische chirurg), Martine Sandifort (Bella, de moeder van Lisa en
Dominique), Dirk Zeelenberg (bouwondernemer Koos), Matteo van der Grijn (Italiaan Camillio, de klusjesman op villa Matrimonio), Ruud Feltkamp (Erik, jongere broer van bruidegom Bob), Dionisio Matias (Robert-Jan), Medi Broekman (Marjolein), Joy Wielkens (Lot), Alessandro Bressanello (Bellamonti)

Scenario: Maarten Lebens, Annelou Verboon, Tijs van Marle. In een luxe vrijstaand landhuis in het zonovergoten Italië runt Sanne samen met haar vader en stiefmoeder de trouwlocatie Casa Matrimonio. Het landgoed ligt in Toscane. Deze schitterende streek is de ideale plek om je droombruiloft te vieren. In Casa Matrimonio komen gasten bij elkaar om het leven en de liefde te vieren. Een Toscaanse Bruiloft vormt voor alle gasten het hoogtepunt van hun verblijf. Voor sommigen is het landgoed bekend terrein en zij komen er wel heel graag. Want trouwen doe je immers maar... twee keer..

Productie: Johan Nijenhuis, Klaas de Jong, Bernard Tulp. De TROS is coproducent. Muziek: André Rieu en zijn orkest, Ronald Schilperoort. Camera: Maarten van Keller. Montage: Bas Icke. Casting: Janusz Gosschalk, Leonie Luttik. Kostuums: Martina Fehmer, Margriet Procee.

De opnames vonden van 1 juni tot en met 14 juli 2013 plaats in Villa Triboli in Toscane, Italië. Deze laat 19e eeuwse villa is ontworpen door Giuseppe Poggi. De villa ligt ten zuiden van Florence, dichtbij de kleine plaats Impruneta.

Naar aanleiding van negatieve reacties bij het testpubliek werd een seksscène aangepast. De kijkers waren het er niet mee eens dat Sanne bij haar vrijpartij met Jeroen degene was die het initiatief nam. Johan Nijenhuis in ' Metro' van vrijdag 31 januari 2014: " Zoveel kritiek op een seksscène had ik anno 2013 niet verwacht. Toch besefte ik bij nader inzien dat ze gelijk hadden; het personage Sanne zou dit helemaal niet doen. Gelukkig hadden we veel opnamemateriaal en hebben we het nog kunnen aanpassen."

Persreacties:
André Nientied op Nu.nl op 29 januari 2014: "(...) Met de 720.000 bezoekers voor Verliefd op Ibiza had regisseur Johan Nijenhuis vorig jaar een flinke bioscoophit. Vooraf leek het een gok om een zomerfilm in januari uit te brengen, maar achteraf bleek het volkomen logisch: juist in de kille wintermaanden verlekkerde het Nederlandse bioscooppubliek zich graag aan zomerse taferelen rond schaars geklede, mooie mensen. Dezelfde formule -mooie locatie, zomerse taferelen, romantische titel én uitbreng in januari- gebruikt Nijenhuis nu bij Toscaanse Bruiloft. (...) zo zijn er meer al dan niet voorspelbare verwikkelingen. Die leiden uiteindelijk niet tot Four Weddings and a Funeral maar tot liefst Six Weddings and a Funeral, omdat Nijenhuis geen maat kan houden. Want de romantiek wordt aangedikt met de bakken violen van André Rieu en de grappen zijn al even vet en kluchtig. Veel personages zijn karikaturen (schreeuwerige hockeymeisjes; Martine Sandifort als aanstellerige moeder van de bruid) en dat botst met de meer subtiele vertolkingen: Dirk Zeelenberg houdt het als haar man juist subtiel en is daardoor veel geestiger; ook Smid, Kleinsma en Van Oers houden hun rollen gelukkig klein. Ergens in Toscaanse Bruiloft zit een hoogoplopend conflict tussen de Nederlanders, die graag room bij hun spaghetti carbonara willen, en de Italianen, die vinden dat room de subtiele smaak verpest. Johan Nijenhuis heeft graag héél véél room op zijn spaghetti carbonara: moddervette muziek die elke emotie nog eens dik onderstreept bijvoorbeeld.Aangezien dat ook de smaak van de gemiddelde Nederlander is gaat Toscaanse Bruiloft ongetwijfeld dezelfde bezoekcijfers halen als Verliefd op Ibiza."

Mark Moorman in 'Het Parool' van 29 januari 2014: "'Verliefd op Ibiza' van Johan Nijenhuis was in 2013 de best bezochte Nederlandse film. De critici mochten er dan niet veel aan vinden, naar verluidt steeg het aantal boekingen naar het partyeiland met 25 procent. Geen enkele reden dus om aan het concept te sleutelen en daarom vliegen we in 'Toscaanse bruiloft' met - lang aangehouden shot - Transavia naar Toscane voor een soort all inclusive fly&drive met Jan, Simone, Lieke en de anderen. (...) Johan Nijenhuis heeft van de romantische vakantiekomedie ('Costa', 'Volle maan') een succesvol genre gemaakt en heeft inmiddels een zekere handigheid in het aan elkaar rijgen van romantische clichés. Het romcomgenre moet het nooit van de verrassingen hebben en daar is niets mis mee. Waarom zou je als een geslagen hond naar buiten moeten komen? (...) De scenariocredits zijn over een aantal mensen verdeeld die er niet in zijn geslaagd één memorabele scène te produceren, terwijl ze toch het script van 'Four weddings and a funeral' naast zich hadden liggen. Het naturel van Sophie van Oers en het charisma van Simone Kleinsma verdienen een beter scenario. En dat kunnen we ook maken: zie 'Alles is familie' en 'Soof'."

Marco Weijers in 'de Telegraaf'van 29 januari 2014: "(...) Sophie van Oers is het innemende middelpunt van deze nieuwe romantische komedie. En ook het meest naturel in een zee van personages die vaak tot koddige proporties worden uitvergroot. (...) Talloze verwikkelingen worden erbij gehaald om dat gegeven op te leuken, van een ontplofte poedel tot een naar seks en vertier hunkerend dameshockeyteam. (...) Martine Sandifort speelt Bella, maakt van haar een volkomen krankzinnig typetje en bedient zo de liefhebbers van de vette lach. Toscaanse bruiloft is net wat evenwichtiger dan Verliefd op Ibiza, met minder tenenkrommende acteermomenten. Maar een pure formulefilm blijft ’t, met verzorgd camerawerk, een overdadige orkestratie, en een zoet, soms wat hakkelend verhaal dat iedereen tevreden wil stellen. Bruidssuiker in filmvorm."

Kijkwijzer: 12 jaar (grof taalgebruik, geweld).
Site
IMDb
Trailer
Première: 30 januari 2014 (128 bioscoopzalen)
K-106 minuten

donderdag 9 januari 2014

HEMEL OP AARDE


Pieter Kuijpers

met: Bram van Schie (Bart), Ella-June Henrard (Moniek Verheije), Lies Visschedijk (Brams moeder), Jeroen van Koningsbrugge, Huub Stapel (pastoor), Michiel Sluysmans (agent Jaap)

Scenario: Edward Stelder. De 13-jarige, diepgelovige Bart wordt tot over zijn oren verliefd op de oudere, stadse en uiterst verleidelijke Moniek, die net bij hem in het dorp is komen wonen. Zijn ouders zijn er echter niet blij mee en vanaf hun eerste ontmoeting gaat er van alles mis in het gezin. Bart denkt dat dit komt doordat hij meer met Moniek bezig is dan met de normen en waarden van zijn opvoeding. Kiest hij voor zijn eerste echte liefde of kiest hij voor zijn vertrouwde leventje en wordt alles weer normaal. De keuze wordt nog moeilijker als Moniek ernstig ziek blijkt te zijn…

Producenten: Bastiaan Gieben, Pieter Kuijpers, Iris Otten, Edward Stelder, Sander van Meurs, Marion Welmers. Camera: Bert Pot. Montage: Alain Dessauvage. Production design: Alfred Schaaf. Kostuums: Ellen Liem, Sabine Snijders.

De eerste Limburgse bioscoopfilm ooit. De financiering was knap lastig, pas in december 2011 door steun van Eurimages (European Cinema Support Fund) kon de film gerealiseerd worden. De regisseur hield heel lang geheim dat de film volledig in dialect zou worden opgenomen met ondertiteling en al. 

Scenarist Edward Stelder (Venlo, 1967) en regisseur Pieter Kuijpers liepen op 6 februari 2005 in Venlo mee met hun kinderen in de kinderoptocht van carnaval en daar kwam het idee van de film tot stand. Alle acteurs zijn Limburgers (Huub Stapel, Lies Visschedijk). Voor de rollen van kinderen zijn 500 castings gedaan. De muziek is van Rowwèn Heze. De enige die ontbreekt is Chantal Janzen, geboren in Tegelen, die wilde wel, maar kon tijdens de draaidagen niet, omdat ze in Wicked speelde. Jeroen van Koningsbrugge is een 'buitenlander'. Dat is hij ook in het verhaal: de Brabander.

Voor Kerst 2013 ging de film in Limburg in première op 14 december 2013. Bij de landelijke première waren al 20.000 Limburgers gaan kijken en dat met 11 kopieën.

Persreacties:
Jos van der Burg in 'Het Parool' van woensdag 8 januari 2014: "(...) Met HEMEL OP AARDE keren regisseur Pieter Kuijpers (VAN GOD LOS) en scenarist Edward Stelder terug naar hun Limburgse katholieke verleden. Het resultaat is een mengeling van milde afrekening en nostalgische hommage aan het katholieke Limburg. De Limburgs gesproken, Nederlands ondertitelde, liefdevolle film roept uitstekend de dorpse ons-kent-onssfeer op, maar ook die van bedomptheid en hypocrisie. Jammer dat de makers het nogal eens zoeken in overdrijving. Visschedijk zet als Barts moeder ('lust is zonde') een karikarutaal personage neer, voor wie geloof een set dogmatische regels is, die bij niet-naleving tot hel en verdoemenis leiden."

Preview 10-2013: "(...) Er wordt flink de tijd genomen voor een vrij klein verhaal, waar net iets te weinig in gebeurt om de volle speelduur te boeien. De overheersende 'spruitjeslucht' is dus ook het grootste bezwaar tegen de film, maar vooral de jonge acteurs Bram van Schie en Ella-June Henrard weten wel degelijk te ontroeren."

Marco Weijers in 'de Telegraaf' van 8 januari 2014: " (...) Debutant Bram van Schie is als Bart een ontdekking, zijn Vlaamse tegenspeelster Ella-June Henrard blijkt niet alleen mooi en uitdagend, maar kan ook emotioneel de diepte in. Datzelfde geldt voor Jeroen van Koningsbrugge – die Barts manisch-depressieve vader speelt – en voor Lies Visschedijk als zijn diepgelovige moeder. Mooie rol ook van Huub Stapel, die gestalte geeft aan mijnheer pastoor in deze soms wat weemoedige familiefilm. Begeleid door passende muziek van Rowwen Heze bevriest Hemel op aarde een moment in de tijd en houdt dat vers voor de eeuwigheid." 

Kijkwijzer: 12 jaar (angst, grof taalgebruik).
Clip Hemel op aarde van Rowwèn Heze
Trailer
IMDb
Première: 14 december 2013/9 januari 2014
K-102 minuten