DOODSLAG

Pieter Kuijpers

met: Theo Maassen (Max), Maryam Houssouni (Amira), Gijs Scholten van Aschat (Felix), Janni Goslinga (Bettie), Casper van Ouwerkerk (Abel), Micha Hulshof (Boris), Stefan de Walle (Jos ), Ali Ben Horsting (meneer de Wolf), Marjon Brandsma (mevrouw Hendriksen), Ad van Kempen (meneer Hendriksen), Martijn Koning (MC), Lidewij Mahler (Myrthe), Hannah Hoekstra (Judith), Kiki van Deursen (vriendin Judith), Ismael Tarhabi (Karim), Jeffrey Hamilton (Patrick), Ilias Addab (Mo), Mamoun Elyounoussi (Achmed), Najib Amhali (vader Mo), Eric van Sauers (taxichauffeur), Marcel Lenssen (geluidstechnicus theater), Matthijs van Nieuwkerk, Arie Boomsma, Sophie Hilbrand, Tygo Gernandt

Scenario: Marcel Lenssen. De film vertelt het verhaal van ambulancebroeder Max (Maassen), die in zijn werk wordt belemmerd door hufterig gedrag. Hij slaat, daartoe mede aangezet door een tv-optreden van een beroemde cabaretier (Scholten van Aschat), op een dag letterlijk van zich af. Met grote onbedoelde gevolgen.

Doodslag wordt geproduceerd door Pupkin Film (Loft, Van God Los de serie en TBS) in coproductie met de HUMAN, in samenwerking met de gemeente Eindhoven en komt als Telefilm tot stand met steun van het CoBO Fonds en het Ministerie van OCW. Producenten: Pieter Kuijpers, Sander van Meurs, Marion Welmers. Montage: Annelien van Wijnbergen. Casting: Job Castelijn. Distributeur: Independent Films.

In de bijrollen Comedytrain cabaretiers Najib Amhali, Martijn Koning en Eric van Sauers.

Derde film met speciaal opgenomen DWDD-beelden na VOX POPULI en DE GELUKKIGE HUISVROUW. In ALLES IS LIEFDE zit een semi-DWDD-moment met Hans Kesting in plaats van de echte presentator Matthijs van Nieuwkerk.

Film verdeeld in vier stijlen: vrij helder en doelgericht, strak zwartwit, glossy en dan het laatste deel waarin je afdaalt. Ook het geluid verandert steeds.

Persreacties:
Floortje Smit in 'de Volkskrant' van donderdag 12 januari 2012: " (...) Met de SIRE-campagne 'Handen af van onze hulpverleners' die rond oud en nieuw los barstte, kreeg Doodslag opeens een nog actuelere lading dan het al had. De film begint bovendien met een citaat van Mark Rutte. 'We moeten ons land weer terugveroveren op de hufters'. Maar zo eenvoudig is het hier allemaal niet. (...) En zo is Doodslag soms meer pamflet dan film - iets waar een zwartwitsequentie en nadrukkelijke geluidseffecten niets aan veranderen. Alles komt net te mooi bij elkaar; de tegenstellingen die de morele grijstinten moeten benadrukken zijn soms te makkelijk gekozen: het doodgeslagen 'rotjochie' blijkt natuurlijk een leuke knul; een blanke jongen is de echte gangmaker. Toch is het niet storend, vooral omdat Maassen prachtig toont hoe beklemmend het kan zijn als je opeens het middelpunt van wordt van een mediahype. Geplaagd door schuldgevoel en gemangeld door al die opinies zwerft Max als een soort Travis Bickle door het kille Eindhoven, op zoek naar eenvoudige antwoorden die er niet zijn. De lieve man die onder zijn ruige uiterlijk verborgen zit, komt steeds meer onder druk te staan. Met die onvoorspelbaarheid zet Maassen de hele film onder een constante hoogspanning." 

Tisha Eetgerink in 'De Pers' van woensdag 11 januari 2012: "(...) Theo Maassen laat opnieuw zien dat hij niet alleen de lachers op zijn hand kan krijgen op het toneel, maar ook kan acteren met een intensiteit die maar weinigen hem nadoen. Met een lichtheid die haaks staat op zijn reusachtige gestalte, switcht hij van vriendelijke reus naar getergde agressieveling. (...) De stemmingswisselingen krijgen extra kracht door te springen van kleur naar zwart-wit en weer terug, en het rauwe randje wordt rauwer dankzij filmlocatie Eindhoven. (...)" Fritz de Jong in 'Het Parool' van 11 januari 2012: "Voor zijn noodlotsdrama Doodslag liet Pieter Kuijpers zich overduidelijk inspireren door zijn grote voorbeeld Martin Scorsese. Het portret van getormenteerde ambulancebroeders waarmee de film opent, herinnert rechtstreeks aan Bringing out the dead. De scènes waarin hoofdpersoon Max (Theo Maassen) zich beweegt door een door boefjes bevolkt Eindhoven, refereert aan Taxi driver, evenals zijn geïdealiseerde liefde voor een onbereikbare vrouw: de meer dan perfecte verpleegster Maryam Hassouni. En de complexe dynamiek die later in de film ontstaat tussen Max en de ijdele cabaretier Felix (Gijs Scholten van Aschat) valt niet te bekijken zonder te denken aan The king of comedy, Scorseses gitzwarte komedie die tevens de naam van Kuijpers productiebedrijf Pupkin Film influisterde. Er had vast nog meer Scorsese ingezeten wanneer Kuijpers, net als eerder in zijn beter geslaagde misdaaddrama TBS, meer ruimte had gelaten aan zijn hoofdrolspeler Theo Maassen: de enige acteur in Nederland die de imploderende intensiteit van Scorseseacteurs als Robert De Niro, Harvey Keitel of Nicolas Cage kan evenaren. Het natuurverschijnsel Maassen - een grote goeiige lobbes bij wie toch altijd een duistere kant doorschemert - wordt in Doodslag helaas ingekapseld door een praterig scenario, dat spanning en drama opoffert voor een maatschappelijk relevant betoog over hufterigheid. (...) Scholten van Aschat is soms angstaanjagend ongrijpbaar als de volksmenner, die Max net zo makkelijk als held of als misdadiger afschildert. Maar ook hier verhindert het scenario een echt groots optreden: veel te vaak moet Felix zeggen wat de filmmakers aan het publiek willen uitleggen, in plaats van de veel vileinere teksten die deze zelfkicker in werkelijkheid zou gebruiken. Hopelijk laat de getalenteerde Kuijpers zich in zijn volgende film niet alleen door de thema's, maar ook de durf en onafhankelijkheid van Scorsese leiden. Dat zou spannendere cinema opleveren dan de al te voorspelbare Postbus 51-spot die in Doodslag steeds weer om de hoek komt kijken."

Kijkwijzer: 16 jaar (geweld, grof taalgebruik). Site: www.doodslagdefilm.nl.
Première: 12 januari 2012 (50 bioscoopzalen)
K/ZW-87 minuten