HARTENSTRAAT

Sanne Vogel

met: Benja Bruijning (Thomas), Tygo Gernandt (Bas), Marwan Kenzari (Daan), Georgina Verbaan (Mara), Bracha van Doesburgh (Katje), Hannah Hoekstra (Joni), Egbert Jan Weeber (Rein), Kees Boot (Lucas), Susan Visser (Mirjam), Rifka Lodeizen (Joke), Gigi Ravelli, Jan Kooijman (Wesley), Manuel Broekman, Kitty Courbois (Bep), Sanne Vogel (Annabel), Frits Lambrechts (Aart), Diederik Ebbinge (Ron), Terence Schreurs, Dirk Zeelenberg,Noah Valentyn (Rohit), Pip Pellens, Anne-Marie Jung, Sieger Sloot (Jacob), Nadia Koetje (Saar), Pepijn Lanen, Patrick Martens (presentator), Stacey Rookhuizen (Inge), Mayday

Scenario: Judith Goudsmit. In dit dorpje in de stad lijkt iedereen op zoek naar liefde. Zoals de onverbeterlijke rokkenjager Bas, de senioren Bep en Aart en het gesettelde stel Rein en Jacob. De enige die niet op zoek is naar liefde, is Daan. Hij woont hier met zijn dochter Saar in de Hartenstraat, waar hij zijn een eigen zaak als traiteur heeft. Dan verschijnt Katje in zijn leven. De knappe modeontwerpster opent naast zijn winkel in de Hartenstraat een hippe modezaak. Als vlak voor het openingsfeest de catering onverwachts afbelt, moet Katje wel een beroep doen op Daan. Dat is vragen om narigheid: de twee zijn in alles elkaars tegenpool. Toch ziet Katje stiekem ook wel iets in haar buurman, zeker nu in haar huidige relatie met Thomas niet veel muziek meer zit. Als Katje erachter komt dat Daan aan online dating doet (gedwongen door zijn beste vriend Bas), stuurt ze hem een anoniem bericht. En wat blijkt? Daan, die de echte Katje niet kan uitstaan, is best gecharmeerd van de ‘Girl Next Door’ die zij op internet speelt...

Producenten: Kees Abrahams, Felice Bakker, Bobby Boermans, Robin de Levita, Edvard van 't Wout. Camera: Ezra Reverda. Montage: Brian Ent. Casting: Houdijn Beekhuis. Production design: Florian Legters. Art direction: Gwen Pluim.

Persreacties:
Berend Jan Bockting in 'de Volkskrant' van 13 maart 2014: "(...) Het speelfilmdebuut van Vogel (theatermaker, actrice, scenarist, columnist, schrijver en pas 29 jaar oud) komt niet uit de lucht gevallen. Met de korte films Mama (2010, samen met Beri Shalmashi), Klein (2011) en Kort (2013) toonde ze zich de afgelopen jaren nadrukkelijk als filmregietalent. Gevoelige films zijn dat, over een gezin waarin de moeder wegvalt, over een jong meisje dat tijdens een massage voor het eerst haar seksualiteit ervaart en, de treffendste, over een jonge homo die via internet voor het eerst met een andere jongen afspreekt en op het ontmoetingspunt een ietwat dikke Vlaamssprekende lilliputter aantreft. Vogel dringt daarin niets op - met zorgvuldig gebruik van stilte en een fijn gevoel voor humor creëerde ze sprekende beelden die uitnodigen in de hoofden van haar personages te kruipen. In Hartenstraat is het zoeken naar die filmbenadering. Zo mooi licht-wrang is het slechts af en toe. 'Ik ben een geluk bij een ongelukje, zegt papa altijd', zegt dochter Saar op de voice-over, bijvoorbeeld. Het valt vooral op hoe hier de eigenheid van Vogels korte films ontbreekt. Hartenstraat sluit naadloos aan bij de meest recente reeks Nederlandse romantische komedies, van Smoorver- liefd, tot Mannenharten, Soof en De Toscaanse Bruiloft, waarin op lichte toon, veelal gemodelleerd naar eerdere buitenlandse succesfilms, liefde en eeuwige trouw wordt gezocht en gevonden. Vogel blijkt ervaren genoeg om zo'n film vlotjes te regisseren. Het tempo ligt hoog, acteurs krijgen de ruimte. Terence Schreurs en Gigi Ravelli zijn komisch als Katjes gespeeld-valse winkelbedienden, Georgina Verbaan vliegt lekker uit de bocht als hysterische blind date, evenals homo Egbert Jan Weeber, die met de seks/date-app Grindr zijn relatie wil opfluffen. Het zijn en blijven typetjes, maar ze kleuren net een beetje buiten de lijntjes. Tegelijk doet het scenario van Judith Goudsmit geen enkele moeite om te verbloemen waar de film de mosterd haalt. Hartenstraat winkelt vooral bij de charmant verouderde internetromance die Tom Hanks en Meg Ryan doormaakten in You've Got Mail (1998), terwijl een ludieke scène waarin Daan en Katje elkaar vertellen wat ze wel/niet graag doen (eten, varen op de grachten, mediteren) zijn oorsprong vindt bij Amélie (2001).Originaliteit is allesbehalve noodzakelijk bij de filmformule die Hartenstraat volgt, maar momenten als deze richten een schijnwerper op het gebrek eraan. Opvallend veel personages in de film dragen nadrukkelijke idealen uit. Traiteur Daan vertelt hoeveel belang hij hecht aan goed eten; zijn inkopen doet hij enkel bij de groenteboer met de beste waar. Katje verkoopt exclusieve kleding en reist daarvoor de wereld rond. Weebers personage bezit met zijn vriend een eigen koffietentje en kijkt neer op een concurrerende keten. Maar het voelt als namaak, in een film die zich laat verorberen als een McDonald's-maaltijd."

Robbert Blokland in 'Sp!ts' van 12 maart 2014: "Sinds het succes van Verliefd op Ibiza grossiert Nederland opeens in romantische komedies: Hartenstraat is de vijfde genrefilm van eigen bodem in een halfjaar tijd, die in de bioscopen uitkomt. Maar wie besluit deze vanwege algehele romkom-moeheid aan zich voorbij te laten gaan, mist wel veruit de beste in de reeks. Hartenstraat is een bruisende, vrolijke film die anderhalf uur lang exact de juiste snaren weet te raken. (...) Iedereen buiten de twee hoofdrolspelers speelt zijn rol zo over de top dat Hartenstraat bijna een satire lijkt op de gehaaste, eigentijdse grachtengordel die zichzelf zo onwaarschijnlijk serieus neemt. Maar juist de combinatie met het bekende maar uitstekend uitgewerkte liefdesstramien pakt extreem goed uit. Regisseur Vogel en scenarist Goudsmit weten kolder en ontroering uitstekend af te wisselen en te doseren: met zijn negentig minuten is de film de perfecte lengte voor dit soort luchtig vermaak. Als romantische komedies van eigen bodem dit niveau weten vast te houden, mogen er nog heel veel meer komen."

Kijkwijzer: 12 jaar (seks, grof taalgebruik).
Trailer
IMDb
Première: 13 maart 2014 (121 bioscoopzalen)
K-90 minuten