met: Najib Amhali (Dino Valentino), Elise Schaap (Monique), Yolanthe Cabau (Nienke), Derek de Lint (Karel), Mimi Ferrer (Aziza), Johnny de Mol (David), Nasrdin Dchar (Nourdin), Kees Boot (Lammers), Ronald Top (dokter), Manoushka Zeegelaar-Breeveld (ambtenaar), Anke van 't Hof (Carla), Mahjoub Benmoussa (Mohammed Ben Saoud), Sabri Saad El-Hamus (Qatarees), Felix Jan Kuipers (gerant), Jort Kelder (Jort Kelder), Lilja Björk Hermannsdottir (grondstewardess), Beppe Costa (Salvatore), Carolien Jilesen (klant restaurant), Nader Farman (Qatarese Zakenman), Carola Arons (bruid), Rebecca Boektje (Esther), Nuzha Salah (Rashida Ben Saoud), Julliard Frans (parkeerwacht), Jacques Hein Vermolen (klant), Amine Amajoub (Soufian), Sofian Abayahy (passagier), Khadija El Kharraz Alami (Ghalia), Carlos Garcia Estevez (Italiaanse man)
Scenario: Daan Bakker, Éric Besnard, Nicolas Boukhrief, Don Duyns, Marco van Geffen, Ernie Tee, Remy van Heugten. Romantische komedie over een gladde autoverkoper die zichzelf steeds verder in de nesten werkt. Dino doet zich voor als stijlvolle Italiaan, maar is eigenlijk van Marokkaanse afkomst. Dat gaat een hele tijd goed, maar de façade wordt steeds moeilijker wanneer zijn vriendin hem ten huwelijk vraagt, terwijl zijn vader hem vraagt om de ramadan voor hem te doen. Kan hij zich hier nog uit redden?
Producenten: Bob de Lange, Joost de Vries, Frank Groenveld, Juri Keuter, Leontine Petit, Dries Phlypo, Mendy Post, Jean-Claude Van Rijckeghem, Guusje van Deuren, Derk-Jan Warrink. Muziek: Michelino Bisceglia, Jorrit Kleijnen, Alexander Reumers. Camera: Mark van Aller. Montage: Moek de Groot, Stanley Kolk. Casting: Marina Wijn. Production design: Minka Mooren. Art direction: Vera van de Sandt. Kostuums: Vanessa Evrard. Geluid: Dirk Bombey. Stunts: Jeroen Lopes-Cardozo.
Valentino, regiedebuut van Remy van Heugten, is gebaseerd op de populaire Franse komedie L'Italien (2010) van Olivier Baroux.
Persreacties:
Sandra Ekkelboom op Neerlands Filmdoek op 21 maart 2013: "(...) Amhali speelt na wat uitstapjes in de filmwereld (Shouf Shouf Habibi, De President) voor het eerst een hoofdrol. De rol van sympathieke, beetje patserige jokkebrok, die zijn Italiaanse imago hoog probeert te houden door het reproduceren van Italiaanse filmcitaten, gaat hem gemakkelijk en overtuigend af. Tegenspeelster Elise Schaap (Hard tegen Hart, Bridge Flight), die in een When a Man loves a Woman-achtige kennismakingsscène wordt geïntroduceerd, is een goede tegenspeelster voor Amhali. (...) Valentino heeft niet de intentie om meer te zijn dan een romantische komedie. Het is dan ook jammer dat je de meeste grappige situaties al wel kent, als je de trailer hebt gezien. Valentino is best vermakelijk, maar laat je nooit van je stoel rollen van het lachen of ook maar een moment twijfelen aan de koers van het plot. De soms clichématige dialogen kun je als kijker bij tijd en wijle zelf invullen. Drie keer hetzelfde verzoek doen aan je vrienden geeft dan misschien wel enige wanhoop of noodzaak aan, maar haalt ook onnodig het tempo uit de film, die over het algemeen wel voldoende vaart kent. Remy van Heugtens eerste grote film verrast niet en sleept ook niet echt mee. Maar misschien hoeft dat ook allemaal niet. Valentino is een prima bankhangfilm voor een avondje ongecompliceerd kijkplezier met een pizza of een bord couscous op schoot."
Jann Ruyters in 'Het Parool' van 20 maart 2013: "Komedie is het moeilijkste filmgenre. Je kunt niks redden met thrillerclichés, autoachtervolgingen, special effects. Je moet het doen met situatie, dialoog en de chemie tussen de personages. Misschien gaat het daarom zo vaak mis: het moet lopen als een uurwerk. (...) Amhali is het best in de hoogste versnelling, maar het scenario biedt hem niet al te veel houvast. Het is allemaal niet bijzonder scherp of uitzinnig. Het is gewoon niet heel erg geestig. Er zitten interessante elementen in het verhaal. De dubbele leugen waarmee onze held moet leven - tegenover zijn vriendin en haar vader en tegenover zijn familie - maar het is als met veel misverstanden in komedies: kunstmatig in leven gehouden tot het bittere einde. En uiteindelijk nemen de wetten van de romantische komedie het over en die willen dat alles wordt gladgestreken. De meeste romantische komedies lopen in het slotbedrijf helemaal leeg en ook Valentino ontkomt niet aan de dodelijke voorspelbaarheid van het genre. Het duo Amhali en Schaap voelt ook nooit helemaal als een droomkoppel, al was het maar doordat er een generatiekloof tussen beide acteurs gaapt. Maar ook over dat leeftijdsverschil heeft niemand het."
Robbert Blokland in 'Sp!ts' van 21 maart 2013: "Als er één genre is waar de logica een ondergeschikte rol speelt, is dat de romantische komedie. We denken niet na of het wel geloofwaardig is dat een succesvolle actrice haar hart verpandt aan een simpele boekverkoper zolang we onszelf maar lekker kunnen onderdompelen in de romantische avonturen die de personages meemaken. Het wordt echter een probleem als een verhaal te dun is en karakters te weinig aansprekend zijn om anderhalf uur lang de aandacht vast te houden. (...) Toch wil Valentino maar zelden echt leuk worden, misschien juist doordat hoofdrolspeler Amhali zo hard zijn best doet om een lach op het gezicht van de kijker te toveren. Het kluchtige gedoe en het gebrek aan logica gaan op den duur tegenstaan, ook omdat het lastig te bevatten blijft waarom Dino zichzelf elke keer dieper in de put liegt. Want is het nou echt zo erg om Marokkaan te zijn? En daarna blijven de vragen maar vloeien. Om maar een voorbeeld te noemen: hoe waarschijnlijk is het dat Dino tijdens de spits in 10 minuten van Rotterdam naar Schiphol rijdt? De meest geslaagde grappen komen voort uit scènes met bijrolacteurs als Beppe Costa (als zijn Italiaanse vader) of Kees Boot (als zijn ambitieuze collega). Maar het grootste deel van de tijd kabbelt het verhaaltje maar voort. Niemand twijfelt er aan dat Monique Dino gaat vergeven, tijdens de obligate slotscene in de regen. En eigenlijk kan niemand het ook echt schelen."
Marjolein de Wit in 'Metro' van donderdag 21 maart 2013: "Je krijgt sympathie voor Dino ondanks al zijn leugens. Daarnaast zetten Amhali en Schaap hun krakter zo goed neer, dat je wilt dat Dino en Monique bij elkaar blijven. Een perfecte film voor een gezellig avondje uit. Het einde getuigt niet van een grote fantasie van de makers. Te voorspelbaar."
Kijkwijzer: 6 jaar.
Site: valentinodefilm.nl/
Trailer
Première: 21 maart 2013
K-89 minuten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten