met: Yorick van Wageningen (Ronnie), Goua Robert Grovogui (Eduardo), Juda Goslinga (Janus), René Groothof (Minne), Leny Breederveld (Sientje), Rian Gerritsen (Lotte), Jeroen Willems (James Joyce),
Eric Schreurs (Jaap), Johan van der Pol (Marnix), Katrien van Beurden (Mara), Juliette van Ardenne (Chantal), Pepijn Schoneveld (Titus), Gustav Borreman (Stanley), Maria Groothof (Sarah), Ali Kouchiry (Ahmadi), Tsead Bruijna (Ate), Hansje Joustra (bewaker IND), Sanne Bosman (verpleegster), Laurens de Groot (man in toilet)
Scenario: Bas Blokker, Guido van Driel. De film gaat over de Amsterdamse crimineel Ronnie (Yorick van Wageningen), die na een mislukte moordaanslag met aangescherpte zintuigen terugkeert in het leven. De strapatsen van Ronnie en Janus worden doorsneden met die van Eduardo, een jonge asielzoeker uit Angola die in Dokkum in het AZC verblijft. Omdat Eduardo niet kan praten over de verschrikkingen die hij heeft meegemaakt, ziet hij zijn kansen op een verblijfsvergunning in rook opgaan.
Producenten: Joost de Wolf, Arnold Heslenfeld, Dirk Impens, Judy Maat, Laurette Schillings, Frans van Gestel, Rudy Verzyck. Productiemaatschappij: Topkapi Films. Distributeur: A-Film Distribution. Muziek: Peter Van Laerhoven. Camera: Lennert Hillege. Montage: Alain Dessauvage. Casting: Janusz Gosschalk, Matijs Wessels. Production design: Floris Vos. Geluid: Peter Warnier. Kostuums: Bernadette Corstens, Elske van Buuren. Stunts: Ron Sleeswijk. Distributie: A-Film.
De film is gebaseerd op Van Driels graphic novel Om Mekaar in Dokum. De strip is ontstaan vanuit een kunstopdracht voor de Friese gemeente Dongeradeel, die wilde herdenken dat 1250 jaar geleden de schedel van Bonifatius werd ingeslagen op de plek waar Dokkum is ontstaan.
De Amsterdamse Van Driel is de eerste striptekenaar die van zijn eigen graphic novel een speelfilm heeft gemaakt.
De debuutfilm van Guido van Driel was de officiële openingfilm van het IFFR.
Openingszin: 'Blaren... op je snikkel.'
Opvallend: een scène met een stofzuiger.
De regisseur over waar de film echt over gaat in 'Sp!ts' van woensdag 23 januari 2013: "(...) Uiteindelijk is Klootzak vooral een pleidooi voor meer medemenselijkheid en compassie. Dat soort verhalen zie ik veel te weinig, zeker in Nederland. We vervreemden steeds meer van elkaar, terwijl we veel beter zouden kunnen kijken naar wat ons verbindt, zeker in deze grimmige tijden. Ik vind het verschrikkelijk om te gaan vertellen wat mensen in mijn film moeten zien. Dat is alsof je een mop vertelt en die vervolgens zelf moet uitleggen."
Jeroen Willems overleed op 3 december 2012.
Guido van Driel had tijdens het filmen ruzies met hoofdrolspeler Yorick van Wageningen. Voorafgaand aan het project was Van Wageningen lyrisch over het script. Maar op de set verslechterden de verhoudingen tussen de twee mannen snel. De acteur zelf voelt geen behoefte om hier over te praten. Ook de regisseur wil niet dat deze kwestie groter wordt gemaakt dan de film zelf. In 'Sp!ts' van woensdag 23 januari 2013 zegt Van Driel: "(...) „Ik ga er niet om heen draaien: het was moeizaam. Hij leek bijna allergisch voor mij en ik kreeg een enorme hekel aan hem. Maar wat voor mij telt, is het eindresultaat. Zijn spel is fantastisch en we kunnen allebei enorm trots zijn op het eindresultaat. Het maken van een kunstwerk is soms een emotionele achtbaan. Maar ik weet zeker dat er een dag komt dat we elkaar weer lachend de hand kunnen reiken."
Yorick van Wageningen in 'Sp!ts' van woensdag 20 februari 2013: "(...) Ik ben geen moment rouwig geweest dat ik niet op de premièreavond was. Ik ben enorm mensenschuw, van zo’n avond moet ik minstens een week bijkomen. Maar de aandacht voor onze ruzies leidde ook af van de kwaliteit van de film zelf, dat was achteraf jammer. (...) We zaten van tevoren erg op één lijn. Maar het was voor Guido zijn eerste regieproject. Hij heeft hiervoor als tekenaar jaren in zijn eentje op een kamertje gewerkt. Op een set staan er opeens veertig man om je heen die net als jij allemaal ideeën hebben over hoe de film eruit moet gaan zien. (...) Ik denk dat je het kan vergelijken met een zware bevalling. We moesten door een hel heen. Maar het resultaat is er wel naar. Doorgaans leveren dit soort confrontaties tussen de verschillende makers wel een memorabel eindresultaat op. Het is een enorm rauwe, gedurfde film. Iets totaal anders dan ik ooit hiervoor heb gemaakt. Op een harmonieuze set hadden we dit resultaat misschien niet bereikt.(...) Nog een keer samenwerken met regisseur Van Driel? "Ik denk dat je een vrouw na de bevalling ook niet moet vragen of ze direct nog een tweede kind wil. Maar vraag het me over twee jaar nog eens. Ik denk dat ik dan al die ellende op de set totaal vergeten ben."
Persreacties:
Robbert Blokland in 'Sp!ts' van donderdag 21 februari 2013: "De scène die het beste aantoont wat een enorme klootzak hoofdpersoon Ronnie eigenlijk is, behoort meteen tot de meest memorabele momenten van de film. Tijdens een brute ondervraging pakt de Amsterdamse crimineel een stofzuiger en zet deze op het oog van zijn onbetrouwbaar gebleken handlanger. Het geluid van de slang waarin de oogbol zonder al te veel moeite verdwijnt, gaat door merg en been. (...) De Wederopstanding van een Klootzak (vreselijke titel overigens) opende eind januari het Filmfestival Rotterdam, als eerste Nederlandse productie in twintig jaar. (...) Feit is inderdaad dat Klootzak een bijzondere en sterke film is geworden. (...) Het prachtig geënsceneerde tragikomische drama laat zich onmogelijk in een hokje duwen: tegenover de paar Tarantineske geweldsscenes staan prachtige vergezichten over het Friese platteland die niet alleen de personages aansporen tot mijmeren en bespiegelen. De talloze eigenwijze, poëtische shots zijn vol details die op meerdere manieren kunnen worden geinterpreteerd - net als het ietwat onbevredigende einde trouwens. Maar het stralende middelpunt van de film is Van Wageningen, die met Ronnie een onvergetelijk personage aan zijn toch al indrukwekkende oeuvre toevoegt. Met zijn ondoorgrondelijk afwezige blik, zijn meelijwekkende nekband en zijn vaak onsamenhangende gemompel blijven Ronnie en zijn gedachtenwereld van het begin tot het eind intrigeren. Het is moeilijk de blik af te wenden van de voorheen bikkelharde gangster die zich niet goed raad weet met de sterker geworden zintuigen die de aanslag met zich meebracht, prachtig verbeeld door het camerawerk van multitalent Lennert Hillege (Nova Zembla). Hij wordt maar één keer overtroffen, tijdens een bizarre monoloog van wijlen Jeroen Willems als gangsterbaas. Het aan de overleden acteur opgedragen Klootzak is niet de laatste film waarin Willems te zien is. Maar het is heel moeilijk om zijn prachtige slotzin in dit verhaal los te zien van zijn plotselinge verscheiden: „Eerst leefde het, nu is het dood. Wat doet het er toe?”"
Susan Warmenhoven op NeerlandsFilmdoek.nl: " (...) De film wordt de kijker niet in hapklare brokken aangereikt, maar laat veel open. De personages en hun motieven worden niet meteen duidelijk. (...) De legendarische scène waarin Ronnie met een stofzuiger het oog van een wanbetaler uitzuigt (...) kan (...) de boeken in als meest creatief geweldsdelict in de Nederlandse cinema. (...) De Wederopstanding van een Klootzak bevat echter wat elementen die beter hadden gekund: zo had de film net iets korter gekund en valt de climax scène wat moeilijk te plaatsen in het geheel. Toch is de film wegens originaliteit, humor en zeer krachtig acteerwerk zeker de moeite waard om te bezoeken."
Trailer
IMDb
Première: 21 februari 2013
K/ZW-89 minuten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten