Diederick Koopal
met: Stefan de Walle (Gerard), Martin van Waardenberg (Leo), Frank
Lammers (Kees), Marcel Hensema (Nico), Cynthia Abma, Dragan Bakema (Tony),
Mahjoub Benmoussa (Oom Houssein), Manuel Broekman (Ken), John Buijsman (Joop),
Aat Ceelen (Herman), Sofieke de Kater (Zuster), Herman den Blijker (Hermijn Blijker),
Jung Sun den Hollander (Röntgenoloog), Nanette Drazic (Prostituee), Maxim
Hartman (Verslaggever), Ad Knippels (Postbode), Martijn Lakemeier, Loes Luca
(Hannie), Annet Malherbe (Nel), Gerard Meuldijk (Hans Hensepeter), Mimoun
Oaïssa, Ariane Schluter, Ron Schuitema (Vrachtwagenchauffeur), Jaap Spijkers
(Arts), Rene van Beeten (volkszanger), Fred van der Hilst (dominee), Georgina
Verbaan, Loes Vos (moeder Gerard), Joy Wielkens
Scenario: Gerard Meuldijk, Martin van Waardenberg. De Rotterdamse
vrienden Gerard, Leo, Kees en Nico werken gebroederlijk samen in de garage van
Gerard, maar de zaken gaan niet al te best. Het viertal komt op het lumineuze
idee zich te laten sponsoren en mee te doen aan de marathon van Rotterdam om op
die manier de garage van de ondergang te redden. Voor de maten staat er met de
voorbereidingen op deze prestigieuze loop en het redden van de garage echter
meer op het spel dan alleen het halen van de finish...
Producenten: Hans de Weers, Erwin Godschalk, Reinout Oerlemans, Maarten
Swart, Sim van Veen, Ronald van Wechem. Muziek: Melcher Meirmans, Merlijn
Snitker, Chrisnanne Wiegel. Camera: Jeroen de Bruin. Montage: Marc Bechtold, Brian Ent. Casting: Job Castelijn. Production
design: Alfred Schaaf. Kostuums: Alette Kraan. Stunts: Ron Sleeswijk.
In 2003 was de financiering van de film bijna rond, maar toen trok het
Filmfonds de stekker eruit. Deiderick Koopal was bezig met een script ovr de
reclamewereld toen hij het aanbod kreeg van Eyeworks om de film te regisseren.
Hij moest er even over denken, omdat hij nauwelijks ervaring in spelregie had
als commericalregisseur. Eyeworks wilde
een publieksfilm met grote namen op de poster, maar Koopal wilde liefst acteurs
met Rotterdamse wortels, maar omdat die niet in oneindige aantallen rondlopen,
vulde hij deze aan met 'acteurs die zich het Rotterdamse zieltje eigen kunnen
maken': Frank Lammers en Marcel Hensema. Verdere moest de film geen 'arthouseding'
worden. (Bron: Het Parool, woensdag 17 oktober 2012)
Een gedeelte van de film is opgenomen in Amsterdam; één van de wensen
van producent Eyeworks. Een deel van de film is opgenomen tijdens de echte
marathon van Rotterdam. Mimoun Oaissa daarover in ‘Sp!ts’ van woensdag 17
oktober 2012: “(...) Ik moest bovendien niet alleen op het acteren letten, maar
ook op allerlei andere zaken. Of er geen lopers tussen mij en de camera
stonden, of mensen niet te veel naar mij keken. Als je me in die scènes aan
mijn neus ziet krabben, dan is dat geen onwillekeurige beweging. Ik fluister
dan stiekem vanachter mijn hand tegen omstanders dat ze niet in de camera
moeten kijken.”
Marieke Kremer in 'Sp!ts' van 18 oktober 2012: "(...) De Marathon, een debuut van bekroond reclamemaker Diederick Koopal, grossiert in flauwe grappen. Zo ongeveer elke tweede zin die de hoofdpersonages uitspreken is er één, of het nu is tegen Youssoef (’In jouw tempo waren de piramides nu nog niet afgebouwd’), tegen vrouwelijke klanten (’Oh, zie je een rood lichtje branden? Misschien betekent dat dat je aan het werk moet’) of tegen elkaar. Vaak is dat geestig, maar af en toe levert het ook een gevoel van plaatsvervangende gêne op. Hoe dan ook: de humor is functioneel, want het tekent de mannen die met hun grote Rotterdamse muil proberen te verbergen dat ze een piepklein hartje hebben. Alle grappen en grollen daargelaten, De Marathon is ook een drama over laatste kansen en hoe moeilijk het is om het tij te keren. Het is jammer om hier te veel van het plot weg te geven, maar Gerard, Nico, Leo en Kees hebben ieder hun persoonlijke strijd te voeren, en Koopal gaat groot leed niet uit de weg. Het knappe: de film blijft hilarisch, terwijl hij toch ook echt ontroert. Het goed geconstrueerde script, dat van de snelle, trefzekere introductie van de belangrijkste personages vloeiend tot een even uitzinnige als emotionele finale leidt, is daar debet aan, maar Koopal mag ook zijn acteurs bedanken. De aspirant-atleten en hun kreupele trainer spelen hun rol namelijk alle vijf met hart en ziel. De Marathon is daarmee één van de leukste films van eigen bodem van dit jaar."
Fabian Melchers op Neerlands Filmdoek.nl: "Het is een tijd geleden dat er een Nederlandse film uitkwam die in zowel humor als sentiment de kijker volledig voor zich wist te winnen. Sinds Simon in 2004 zijn er tal van sterke komedies en drama’s in ons land uitgekomen, maar nooit wisten ze op beide vlakken zo sterk te overtuigen. De Marathon, het regiedebuut van reclamemaker Diederick Koopal, is een van de meest aangename verrassingen van 2012. Net als in Eddy Terstalls euthanasiedrama heeft dat voor een belangrijk deel te maken met het levendig geschreven scenario. Martin van Waardenberg (vooral bekend als acteur in Loenatik en de Gamma-reclames) en Gerard Meuldijk trappen af met een spervuur aan schunnige maar hilarische grappen. Ze zetten zo de toon voor een goedmoedige film over een groepje automonteurs, maar bouwen dan terloops steeds meer drama in. (...) Waar het eerst nog om stereotypes gaat die voor de verplichte portie drama moeten zorgen, worden de vier hoofdpersonen langzaam mensen van vlees en bloed. Het zijn niet bepaald de meest voorbeeldige en fotogenieke figuren, maar het blijken wel degelijk vier mannen om van te houden. Hoewel die opbouw misschien wat clichématig klinkt, is de uitwerking verre van gladgepolijst en voorspelbaar. (...) Dat deze tragikomedie met gemak boven de middenmoot uitsteekt is naast het scenario ook te danken aan de acteurs. De grootste verrassing is Stefan de Walle. Dat hij naast komedie ook serieuze rollen aan kan wisten we al, maar het is voor het eerst dat hij dat zo doeltreffend en aangrijpend doet als nu. Wie die laatste paar honderd meter voor de finish nog onverschillig naar het scherm kan kijken, moet wel een hart van steen hebben."
Première: 18 oktober 2012
K-110 minuten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten