met de stemmen van: Dragan Bakema (Adriaan), Olga Zuiderhoek (moeder Onno), Rifka Lodeizen (Annet), Josefien Hendriks (Saskia), Moniek Kramer (Claudia)
Scenario: Henk Burger, Digna Sinke. Op de dag dat architect Onno een belangrijke prijs heeft gewonnen, is hij onvindbaar. Geen scènes met dialoog, maar ingesproken voicemailberichten op Onno’s telefoon vertellen het verhaal van deze conceptuele speelfilm. De strak gekaderde beelden tonen de locaties waar de bellers zich bevinden: een kil bedrijventerrein, een eenvoudig rijtjeshuis bij een verlaten plantsoen, een parkeerplaats. Terwijl de verzameling landschappen van seizoenen wisselt, neemt de wanhoop onder de naasten van de verdwenen Onno toe. Onno zien we niet in beeld. Camera: Digna Sinke. Geluid: Marc Lizier. Montage: Albert Elings. Productiebedrijf: SNG Film. Distributeur: Mokum Filmdistributie. Scenarioschrijver Henk Burger had het script van ‘After the tone’ oorspronkelijk geschreven als hoorspel, maar filmmaakster Digna Sinke (bekend van de speelfilm ‘Belle van Zuylen - Madame de Charrière’ en de documentaire ‘Weemoed & wildernis’) zag er wel een film in. Digna Sinke vertelde voor de vertoning van After the Tone op het Filmfestival Rotterdam dat ze verbaasd was dat ze zo hoog in de publieksenquête van het festival terecht was gekomen. Première: 26 januari 2014 op het International Film Festival Rotterdam.
Persreacties:
Lisette van der Meij op Cinemagazine.nl: "(...) Een kanttekening aan deze conceptuele film is dat sommige ingesproken berichten wat onecht aanvoelen. Opgezegd met een vleug gêne en een tikje overspeeld. Zoals de meeste van ons hun voicemails inspreken."
TROSkompas.nl: "Wat is film? Een verhaal verteld met beeld en geluid? Filmmaakster Digna Sinke waagt zich met ‘After the tone’ aan een bijzonder experiment door geen personages in beeld te brengen. Het resultaat is verbluffend sterk. (...) de intimi maken via de voicemail een heel verwerkingsproces door. (...) Geen enkel personage komt in beeld en dat zou saai kunnen zijn, maar het tegendeel is het geval. De teksten zijn ijzersterk, de beelden perfect passend. Door de berichten van de mensen om hem heen leer je Onno langzaam een beetje kennen, en dat is een prestatie van formaat in een film waarbij geen enkel personage in beeld komt. Sinke’s vormexperiment is gedurfd maar volkomen geslaagd. Op het recente filmfestival in Rotterdam eindigde ‘After the tone’ dan ook op een eervolle zeventiende plaats in de publiekspoll. Regisseuse Digna Sinke hield tijdens het filmen een zeer lezenswaardige blog bij (...)"
Algemeen Dagblad: **** “After the tone is een film die tot nadenken stemt.” “De productie ontroert, beklijft en maakt diepe indruk.”
de Volkskrant: **** "Burger en Sinke maakten een ingenieus, secuur en bijzonder drama, dat in al zijn bedrieglijke eenvoud ongelofelijk weet te raken."
Het Parool: **** "After the tone is een gedurfd experiment, dat uitstekend uitpakt."
NRC Handelsblad: **** "intrigerende film"
Movie scene: **** “After the Tone blijft na afloop lang onder de huid zitten door de spanning die zowel de vorm als het zich ontrollende verhaal veroorzaakt.”
de Filmkrant: *** 2e op de lijst “5 must see films” van de maand maart
Kijkwijzer: Alle Leeftijden.
Teaser
IMDb
Première: 27 februari 2014
K-85 minuten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten