MILO

Berend Boorsma, Roel Boorsma

met: Lorcan Bonner (Milo Mulder), Stuart Graham (Brand Mulder), Laura Vasiliu (Nadia Mulder), Jer O'Leary (Mickey), Dolf de Vries (Lucas Mulder),  Charlotte Bradley (Star)

Scenario: Berend Boorsma, Roel Boorsma en Heather Imani. Milo (10) lijdt aan een zeldzame genetische afwijking, maar is zich hier niet van bewust. Hij wordt onder strikte controle gehouden door zijn neurotische ouders: die zijn gênante afwijking koste wat het kost voor hemzelf en de buitenwereld verborgen houden. Een mislukte kidnapping, een bijzondere vriendschap en een gewelddadige confrontatie, dwingen Milo en zijn ouders om de imperfecties in hun levens te omarmen.

Producent: San Fu Maltha (Fu Works), David Collins en Martina Niland (Samson Films). Camera: Frank van den Eeden. Montage: Marc Bechtold. Muziek: Robert Flanagan. Taal: Engels, Roemeens, Portugees.

Milo is een film die met behulp van veel landen en instanties tot stand is gekomen. De Nederlandse filmmakers Berend en Roel Boorsma kregen op het Binger Filmlab de kans hun script te ontwikkelen. Op het Nederlands Film Festival konden ze hun film pitchen, waarna op het Filmfestival Rotterdam een Ierse en Belgische co-producent zich meldden. Een fonds via het Belgische Tax Shelter programma maakte het compleet. Ook de cast is uit meerdere landen bijeen verzameld. Naast de Ierse jongen Lorcan Bonner, die als Milo zijn filmdebuut maakt, de Ierse Stuart Graham en de Roemeense Laura Vasiliu, speelt ook de Nederlandse Dolf de Vries (Zwartboek, Soldaat van Oranje) mee als de grootvader.

Opgenomen in Ierland.

Milo is het speelfilmdebuut van Berend en Roel Boorsma. Ze regisseerden eerder de NPS Kort Brat. Ze werkten in het verleden aan diverse commercials zoals voor Heineken, Coca Cola en MTV.

Op het Nederlands Filmfestival 2007 in Utrecht won het project Milo de Kodak NPP Development award.

Young People's Socio-Cultural Cineclubs Award - "Creativity Path 2012", een speciale prijs voor originaliteit en creativiteit in storytelling tijdens de 42ste editie van het Giffoni Filmfestival in Italië in juli 2012.

De internationale cast bestaat uit de 12-jarige debutant Lorcan Bonner, Stuart Graham (Hunger, Tinker, Taylor, Soldier, Spy), Jer O’Leary (My Left Foot; The Field; In America), Laura Vasiliu (Cannes 2007 winnaar 4 months; 3 weeks; 2 days; Il Resto Della notte), Charlotte Bradley (Veronica Querin, About Adam) en de Nederlandse Dolf de Vries (Zwartboek; Soldaat van Oranje).

Openingsfilm Cinekid (9+) op woensdagmiddag 17 oktober 2012 in aanwezigheid van de 12-jarige Ierse hoofdrolspeler Lorcan Bonner, de broers Berend en Roel Boorsma (speelfilm-regiedebuut) en co-scenariste Heather Imani.

Persreacties:

Arjan Welles op NLfilmdoek.nl: "(...) Kinderen kunnen prima omgaan met een verhaal dat niet van A tot Z wordt voorgekauwd, waarin complexere thema’s voorbij komen of waarbij er ruimte is voor eigen interpretatie en invulling. De broers Berend en Roel Boorsma doen met hun speelfilmdebuut Milo een aardige stap in de goede richting, maar worstelen hierbij nog wel met wat issues. De titelfiguur, een tienjarige jongetje met een Roemeense moeder, een Ierse vader en een Hollandse grootvader (Milo is een internationale coproductie) is een buitenbeentje dat niet alleen vele pesterijen van zijn klasgenoten moet ondergaan, maar ook nog eens te kampen heeft met een uiterst kritische en overbeschermende vader. Milo heeft een huidaandoening en moet zich dagelijks van top tot teen met witte crème insmeren. Wat hij echter niet weet is dat zijn ouders hem slechts de halve waarheid hebben verteld. (...) De gebroeders Boorsma slagen er niet in om de persoonlijke ontdekkingsreis van de tiener vloeiend te vertellen. Met horten en stoten wordt er verhaald over Milo’s komst en verblijf bij de kruimeldieven die hun toevlucht hebben gezocht in een aftandse woonwagen. Wat ze met hem van plan zijn blijft onvoorspelbaar en grillig, maar blijkt tot aan de ontknoping enigszins inconsequent en onlogisch. Het onevenwichtige, schipperende verhaal wordt grotendeels ingegeven door de pogingen van de scenaristen om de ware aard van Milo’s aandoening zo lang mogelijk verborgen te houden. Ze hebben niet ingezien dat dit er eigenlijk niet eens zo heel veel toe doet en dat het vermogen van de kijker om met Milo mee te leven eigenlijk de enige motor van het verhaal is. Als halverwege duidelijk wordt wat er nou precies aan de hand is komt er pas de broodnodige ruimte voor wat meer invoelbare karakterontwikkelingen. Daar komt bij dat ondanks de brede leeftijdsgroep waarop gemikt wordt, de zeer jeugdige kijkers wellicht moeite zullen hebben om zich met Milo te vereenzelvigen. Dit ligt niet alleen aan de vervreemdende introductie van de hoofdpersoon en het gebrek aan achtergrondinformatie, maar ook aan het introverte spel van debutant Lorcan Bonner dat op momenten zelfs wat vlak is. Ondanks de vele tegenstrijdigheden en het gebrek aan houvast leveren de Boorsma’s bewonderenswaardig werk, door het complexe leven van een jongetje te belichten dat op zoek is naar erkenning en liefde. Het is ze bovendien te prijzen dat ze onconventionele paden durven in te slaan en zich niet hebben blind gestaard op een vast punt aan de horizon waar het verhaal vervolgens rechtlijnig en klakkeloos op afkoerst. De durf van de makers blijkt ook wel uit de lastig peilbare volwassenen die zich met het leven van Milo bemoeien, die gelukkig worden ingevuld door een uitstekende cast.Ook al is het voor sommigen best een zware kluif, de MovieSquad-jury van de recente editie van Cinekid beloonde het Iers-Nederlandse jeugddrama met de prijs voor Beste Internationale Jeugdfilm."

Nico van den berg op Moviescene.nl: "(...) Het bijzondere van Milo is de vanzelfsprekendheid waarmee zware thema's worden benaderd. Een eenling zijn, geborgenheid zoeken, de worsteling met het prefecte beeld van de vader en het rusteloze zoeken naar wat anders. Alleen de twist middenin de film over de acceptatie van de huidziekte wordt soms wel wat geforceerd uitgespeeld. Ook de tegenstelling tussen de vrije dieven in een romantisch-shabby omgeving tegenover de strenge vader in het kille huis doet soms wat cliché-matig aan. Dat neemt niet weg dat de film door het sterke acteren, de effectieve soundtrack en de prachtige wide-screen shots van het Ierse landschap weet te overtuigen en te ontroeren. Met Milo leveren de broers Boorsma een mooi debuut af die zowel voor kinderen als volwassenen is. Ondanks de soms wat aangezette tegenstellingen is het een mooie film die met een coherent verhaal, een goede cast en prachtig camerawerk laat zien dat Europese co-produkties erg goed kunnen uitpakken."

Mario Wisse in 'Metro' van donderdag 8 november 2012: "(...) Na KAUWBOY, MIJN AVONTUREN DOOR V. SCHWRM is met MILO opnieuw een jeugdfilm onder Nederlandse regie - de productie is internationaal - gemaakt die zowel boeiend is voor kinderen als voor volwassen filmliefhebbers. (...) Het wordt op den duur wat ergerlijk dat maar niet duidelijk wordt wat Milo nou precies mankeert."

Kijkwijzer: 9 jaar (geweld, angst).
Trailer 

Site: www.milodefilm.nl

Première: 8 november 2012 (10 bioscoopzalen)
K-93 minuten