donderdag 23 oktober 2014

INFILTRANT

ook: INTRUDER
Shariff Korver

met: Nasrdin Dchar (Sam/Said), Walid Benmbarek (Abdel), Rachid el Ghazaoui (Bourhim), Betty Schuurman (Nelleke de Vries), Simone Milsdochter (Sophie van der Meulen), Nadia Amin (Yarah), Benaissa Ahouari (Salem), Eric Godon (Di Mateo), Nadia Abdelouafi, Nabil Mallat, Simone Milsdochter

Scenario: Rogier de Blok, Shariff Korver. Hoewel zijn Marokkaanse vader fysiek nauwelijks aanwezig was, heeft die wel zijn stempel gedrukt op de opvoeding van Sam. Door zijn afkomst voelde de bij zijn Nederlandse moeder opgegroeide jonge agent zich altijd een buitenbeentje. Met zijn enorme geldingsdrang laat Sam zich overhalen om te infiltreren in een Marokkaanse drugsfamilie. Als hij daar de warmte en acceptatie ontvangt die hij bij zijn eigen familie en in het politiekorps altijd gemist heeft, begint hij langzaam te twijfelen waar zijn loyaliteit ligt.

Producent: Eva Eisenloeffel.Camera: Alex Wuijts. Production design: Elza Kroonenberg. Geluid: Lennert Hunfeld. Montage: Ruben van der Hammen. Muziek: Helge Slikker. Productiebedrijf: Lemming Film. Omroep: NTR. Distributeur: Wild Bunch Benelux Distribution. Song: Voor mij geen slingers aan de wand / André Hazes.

Regisseur Shariff Korver (1982) werd geboren in Venezuela en verhuisde in 2007 naar Amsterdam waar hij ging studeren aan de Nederlandse Filmacademie.

Persreacties:
Fritz de Jong in 'de Filmkrant' van oktober 2014: "(...) Prachtig is de scène waarin Said en zijn misdaadpartners in de Ardennen de oogst binnenhalen van hun wietplantage. Said lijkt te zijn vergeten dat die plantage is opgezet als een valstrik, en viert samen met zijn kompanen het resultaat van maanden hard werken in de illegale tuinbouw. Effectief gebruik makend van anti-spectaculaire filmlocaties leidt Shariff Korver zijn geloofwaardige misdaadkroniek met vaste hand naar de onvermijdelijk ontknoping. Het superieure acteerwerk van Dchar doet de rest."

Coen van Zwol in 'NRC Handelsblad' van woensdag 22 oktober 2014: "(...) INFILTRANT speelt zijn kaarten uitstekend uit, zoals veel nieuwe Nedercrimi's. Nu nog originele verhalen."

Belinda van de Graaf in 'Trouw' van donderdag 23 oktober 2014: "(...) De keuze van regisseur en co-scenarist Shariff Korver om ons naar een politieman tussen twee culturen te laten kijken, is interessant genoeg. (...) de kilte thuis bij zijn oude, zieke Nederlandse moeder, en de warmte en humor aan Marokkaanse zijde onstijgen de clichés nauwelijks. Het is een verademing dat Korver zijn verhaal in alle rust opbouwt (veel misdaadfilms jakkeren maar voort), maar voor een pakkende psychologische thriller blijft INFILTRANT weer te veel aan de buitenkant. Wat in het hoofd van Sam alias Said gebeurt, is net niet spannend genoeg. Misschien heeft het ermee te maken dat INFILTRANT als 'cross over' elementen van publieksfilm en arthousefilm probeert te verbinden, maar dat het uiteindelijk van alles een beetje is: Hollywoodje in de polder, met bekende ingrediënten uit het misdaadgenre die te weinig eigen zijn, om echt te verrassen."

Kijkwijzer: 12 jaar (angst, grof taalgebruik, geweld)
IMDb
Trailer
Première: 23 oktober 2014 (21 bioscoopzalen)
K-87 minuten

donderdag 16 oktober 2014

HET LEVEN VOLGENS NINO

Simone van Dusseldorp

met: Rohan Timmermans (Nino), Koen de Graeve (zijn vader Bruno), Arend Bouwmeester (zijn broer Lucas), Rifka Lodeizen (zijn moeder), Martine Sandifort (buurvrouw), Dimme Treurniet; Ronald Goedemondt (stem konijn Bruno), Marc Marie Huijbregts (stem bromvlieg), Brigitte Kaandorp (stem paard), Martin van Waardenberg

Scenario: filmmaakster Urszula Antoniak. Het leven lacht de 8-jarige Nino toe totdat zijn moeder plots wegvalt. Vanaf dan gaat Nino totaal zijn eigen gang: hij gaat niet meer naar school, eet chips als ontbijt, slaapt in een tentje in de tuin en voetbalt met zijn konijn. Dit lijkt even leuk, maar zijn vader doet steeds vreemder en zijn broer is s'nachts op pad. Als Nino ontdekt dat hij met dieren kan praten, probeert hij samen met zijn beste vriend, het grappige en slimme konijn Bobby, het gezin weer bijeen te brengen.

Producenten: Floor Onrust, Jan van der Zanden. Muziek: Melcher Meirmans, Chrisnanne Wiegel. Camera: Lennert Hillige. Montage: Marc Bechtold. Casting: Janusz Gosschalk. Production design: Florian Legters. Kostuums: Catherine van Bree.

Simone van Dusseldorp ervoer op Nino's leeftijd iets soortgelijks: haar beste vriendje verdronk tijdens een schoolreisje. In de persmap schrijft ze dat ze met deze film de film maakte die ze miste in haar jeugd.

Opgenomen aan de Montagne de Bueren in Luik; een straat die bestaat uit een trap van bijna 400 treden.

Openingsfilm van het Cinekidfestival in Amsterdam 2014.

Persreacties:
Berend Jan Bockting in 'de Volkskrant' van donderdag 16 oktober 2014: "(...) een
zinnetje of situatie exact tegelijk schrijnend en komisch is. Regisseur Simone
van Dusseldorp bewaakt de balans met precisie, in een rouwverwerkingsdrama dat
een jonge én volwassen doelgroep volstrekt serieus neemt - een zeldzame
combinatie. De kracht van de film schuilt grotendeels in de verschijning van het
hoofdpersonage, gespeeld door het 11-jarige natuurtalent Rohan Timmermans (...)
Timmermans speelt zijn personage met een innemend arsenaal aan emoties. Nooit te
volwassen (...) Een film die, zwaar en energiek tegelijk, een fraaie brug legt
tussen de wereld van kinderen en die van volwassenen, door elkaar deelgenoot te
maken van hetzelfde verwerkingsproces."

Mike Peek in 'Het Parool' van woensdag 15 oktober 2014: "(...) troost bij een
dier. Dát hebben we eerder gezien. In KAUWBOY (2012) was het een raaf. In HET
LEVEN VOLGENS NINO een konijn. Verder konden de films nauwelijks meer van elkaar
verschillen. KAUWBOY is een doorwrochten, ietwat pretentieus arthousedrama. Nino
omarmt het grote publiek, maar het verliest de pijn van zijn hoofdrolspeler uit
het oog. (...)  De scènes tussen Nino en [konijn] Bruno zijn de meest geslaagde
van de film. Timmermans is precies schoffie genoeg voor zijn rol en Goedemondt
geeft het konijn, ondanks wat be-lerende levenslessen, een heerlijke attitude
mee die ook volwassenen zal aanspreken. De effecten zijn bovendien prima,
waardoor de dieren verbluffend goed 'acteren'. Op het gebied van rouwverwerking
laten de makers echter steken vallen. Nino is zo druk met alles wat er om hem
heen gebeurt, dat we nauwelijks een kijkje in zijn hoofd krijgen. En wanneer hij
zich wél uitspreekt, levert dat dialogen op die moeilijk rijmen met de gedachten
van een achtjarige. (...) Ronduit kwalijk is dat de mensen van Jeugdzorg worden
neergezet als een stel randdebielen. De stichting hangt camera's op (...) Dat
mag wettelijk gezien helemaal niet (...)"

Dana Linssen in 'NRC Handelsblad' van woensdag 15 oktober 2014: " (...) In Nederlandse kinderfilms zien we de laatste jaren veel egocentrische ouders die door het verlies van hun partner vergeten dat ze kinderen hebben, van MEES KEES tot recentelijk DUMMIE DE MUMMIE, en ook de vader valt in een zwart gat waarin voor ouderschap geen plaats is. (...) Er zitten veel spannende onderstromen in de film, waaronder eentje die kritiek levert op het gezinsleven in de wooncatalogi dat we allemaal denken te moeten nastreven en een pleit beslecht voor guerillakunst op straat. HET LEVEN VOLGENS NINO staat in de traditie van de Scandinavische jeugdfilm die daar al jaar en dag gevierd wordt: een beetje burgerlijk ongehoorzaam, en altijd aan de kant van de rebelsheid die jeugd heet. Toch komen er ook dingen gekunsteld over: jeugdzorg die a la Big Brother een huis volhangt met camera´s en die dan na een week weer weghaalt? Leuk visueel ideetje, maar met te weinig echte impact op het verhaal."

Jann Ruyters in 'Trouw' van donderdag 16 oktober 2014: "(...) Die stemmen van de
pratende dieren waren in het ruim tien jaar oudere MINOES toch beter afgesteld
in geluid en mimiek. Jammer is ook dat het verdrietige verhaal van Ursula
Antoniak wat schuurt als kinderfilm, hoe zonnig en speels verder ook
vormgegeven. En dat Martine Sandifort niet meer te doen heeft. De kleine Rohan
Timmermans, eerder de weerwolf in DOLFJE WEERWOLFJE, draagt deze
rouwverwerkingsfilm met gemak, maar als die hittepetit van een buurvrouw Martine
verschijnt valt er ook weer wat te lachen."

Kijkwijzer: 6 jaar (geweld, grof taalgebruik).
IMDb
Trailer
Première: 16 oktober 2014 (23 bioscoopzalen)
K-80 minuten

donderdag 9 oktober 2014

TRIPPEL TRAPPEL DIERENSINTERKLAAS


ook: TRIPLE TROUBLE
Paco Vink, Albert 't Hooft

Stemmen: Georgina Verbaan (Kari), Kasper van Kooten (rat), Hans Somers (fret), Reinder van der Naalt (Takkie), Bartho Braat (Bello)

Nederlands-Belgische coproductie. Animatiefilm. Scenario: Arnoud Rijken, Michiel Snijders. Fretje,
Takkie de wandelende tak en Kari de kanarie zijn drie kleine dierenvrienden met een grote wens. Net
als alle mensen willen zij graag Sinterklaas vieren. Want zij zijn toch ook altijd braaf? In deze
geanimeerde familiefilm maken de vrolijke vriendjes verlanglijstjes die ze zelf naar Sinterklaas
brengen. Het blijkt alleen nog een heel avontuur om bij de stoomboot te komen. En dan is er ook nog
een gemene rat aan boord die het drietal probeert te dwarsbomen. Zullen de dieren op pakjesavond hun gewenste kadootjes krijgen?

Producenten: Arnoud Rijken, Michiel Snijders, Viviane Vanfleteren, Chris Mouw. Production design: Paco Vink, Marcel Tigchelaar. Geluid: Jeroen Nadorp. Muziek: Vidjay Beerepoot. Animatie: Paco Vink, Marcel Tigchelaar, Edwin van Beek, Jelle Brunt, Nanda van Dijk, Anneke de Graaf, Aimée de Jongh, Tom Mourik, David Muchtar, David de Rooij, Marlyn Spaaij, Bob Wolkers, Ruben Zaalberg, Merel van den Broek. Productiebedrijf: il Luster Producties, Vivi Film. Omroep: KRO TV. Distributeur: A-Film Benelux BV.

In Nederland handgetekende 2D film door 15 animators. Gebaseerd op een origineel verhaal.

Coproductie met België. De stemmen zijn los ingesproken; de acteurs waren niet op hetzelfde moment aanwezig. Op de aftiteling staat vermeld dat de fret een bijzonder huisdier is.

In 2013 werd de discussie over Zwarte Piet voor het eerst goed aangezwengeld. In deze film zijn de
meeste Pieten een soort acrobaten, hun huidskleur is licht. De kleur is doelbewust neutraal. In de
nacht zijn de Pieten blauwig, op andere momenten meer oranje. Dit om een tijdloze film op te leveren die ook in het buitenland vertoonbaar is zonder dat de hele zaal met gefronste wenkbrauwen zit.

Persreacties:
Marco Weijers in 'de Telegraaf' van woensdag 8 oktober 2014: "(...) Van Trippel trappel:
Dierensinterklaas, een tekenfilm van Nederlandse bodem, spat de ambitie af. Anders dan de weinige
andere voorbeelden uit eigen land – de Marten Toonder-bewerking Als je begrijpt wat ik bedoel (1983) en de Fiep Westendorp-verfilming Pim & Pom: Het grote avontuur (2014) – leunt dit nieuwe animatie-avontuur niet op een al bestaand verhaal of bekende personages. Dat blijkt geen enkel probleem. Met de oogstrelende eenvoud van handmatige 2D-animatie brengen de makers geheel nieuwe figuurtjes tot leven, die je al snel in je hart sluit. Nederland was al groot in de korte
animatiefilm, maar Trippel trappel bewijst dat met het aanwezige talent ook getekende speelfilms
niet te hoog gegrepen zijn. Regisseurs Albert ’t Hooft en Paco Vink maken van beperking hun kracht. Hun gekozen animatietechniek, die de handgetekende oorsprong van de beelden eerder benadrukt dan verhult, past geweldig goed bij de nostalgische sfeer van Sinterklaas. Daarnaast is het verhaal goed doorwrocht en zit de film vol uitgekiende visuele grappen. Intussen worden de oren goed bediend met grappige stemmen en dialogen, leuke liedjes en een weldadige symfonische score van componist Vidjay Beerepoot.Trippel trappel: Dierensinterklaas steekt met staf en mijter uit boven de zee van Sinterklaasfilms die de afgelopen jaren zijn uitgebracht. In galop naar de bioscoop dus."

Jann Ruyters in 'Trouw' van donderdag 9 oktober 2014: "(...) Jammer dat de makers vorige week werden genegeerd op het Kalverenfestival, wat mij betreft is dit met stip de leukste Nederlandse film van het jaar."

Robbert Blokland in 'Metro' van donderdag 9 oktober 2014: "(...) Voor wie geen kind is of geen
kinderen heeft, kan de zeventig minuten Trippel Trappel een lange zit zijn. Het is een lieve en
geslaagde film, maar wel eentje die zich duidelijk heeft gericht op de jongere doelgroep, zoals dat
eerder ook het geval was bij de bioscoopvariant van Nijntje."

Website
Trailer
IMDb
K-65 minuten

SINTERKLAAS & DIEGO : HET GEHEIM VAN DE RING

Roy Poortman

met: Peter Faber (Sinterklaas), Harold Verwoert (Diego), Ron Boszhard (herbergier Harres), Johnny
Kraaijkamp jr. (De Kraai), Ernst Daniel Smid (Kerstman), Coosje Smid (slechterik Yvette), Merel de
Zwart, Iris Hesseling (Nienke), Anna Speller (Famke), Merel de Zwart (Anna), Jeffrey Erens
(Stuntelpiet), Jelle Ozinga (Max), Nick Nielsen (Goochelpiet), Bart Juwett (Regelpiet), Willian
Kleinjan (Piet Cuisine), Jeroen Sakko (postbode), Rob Mortze (agent), Roy van Breemen (Piet), Luc
van Kuppenveld (Piet), Kay Roggen (Piet), Ron Groenewoud (boer)

Scenario: Dick Bouquet, Roy Poortmans, Harold Verwoert, Louisa Verwoert. In de avontuurlijke en
vrolijke film Sinterklaas & Diego: Het Geheim van de Ring zit Sinterklaas met zijn handen in het
haar. De brieven stapelen zich op en de pakjeslijst wordt alsmaar langer. Hoe moet hij nu in één
avond al die pakjes bezorgen bij al die lieve kindertjes? Wanneer Diego op het idee komt om de goede oude Kerstman om hulp te vragen, gaan ze samen met stuntelpiet en de kinderen Max en Anna op weg naar de Noordpool. Het plan lijkt op rolletjes te lopen, tot Famke en Yvette, twee ontsnapte boeven, roet in het eten gooien. Lukt het Sint en zijn pieten om het Sinterklaasfeest te redden?

Producenten: Victor Coolman, Jeffrey de Graaf, Roy Poortmans. Muziek: Herman Witkam. Camera: Bart Beekman. Montage: Daniel Hillel-Tuch. Casting: Elske Falkena. Production design: Merlijn van de Sande. Kostuums: Mark Mous. Make up: Esther van den Akker. Stunts: Bart Beekman, Erik de Zwart.

Regiedebuut voor Roy Poortmans.

Opgenomen in 9 draaidagen. Onder andere op Kasteel De Haar.

De film bevat twee primeurs: een regenboogpiet en de Kerstman is voor het eerst in een
Sinterklaasfilm te zien. Producent Roy Poortmans wilde met zijn regenboogpiet geen nieuwe standaard introduceren: "Het is er maar eentje, de andere Pieten zijn gewoon hetzelfde als altijd. Ik wilde in ieder geval wel de eerste zijn die het in een film introduceerde." (de Volkskrant, donderdag 9 oktober 2014).

Merel de Zwart is de dochter van Erik de Zwart. Iris Hesseling is Nickelodeon-presentatrice. Coosje
Smid is de dochter van Ernst Daniel.

Persreacties:
Eric le Duc in 'de Telegraaf'  van woensdag 8 oktober 2014: " (...) Met Het geheim van de ring heeft
Roy Poortmans een avontuur gemaakt dat er bij de allerkleinsten in zal gaan als speculaas. Met een
beperkt budget en een draaiperiode van slechts negen(!) dagen trakteert de debuterende regisseur op een eenvoudige familiefilm vol slapstick en liedjes. Tevens mengt Poortmans zich op subtiele wijze in de Zwarte Pieten-discussie. Want telkens als de goochelpiet een tovertruc ziet mislukken, verandert zijn gezicht van kleur. Een ‘regenboogpiet’ die we in de toekomst vaker zullen zien?"

Jann Ruyters in 'Trouw' van donderdag 9 oktober 2014: "(...) Het zwartst is Piet in 'Sinterklaas en
Diego'[vergeleken met DE CLUB VAN SINTERKLAAS en TRIPPEL TRAPPEL DIERENSINTERKLAAS], een nogal oubollig sinterklaasavontuur (...)"

Kristiaan Schimmel in 'Metro' van donderdag 9 oktober 2014: "(...) Aan alles is te merken dat de
film in slechts negen dagen is opgenomen. De productie is goedkoop (de weg naar de Noordpool lijkt op een weiland te zijn gefilmd), de muzieksynchronisatie is belabberd en de veerhaallijn van Regelpiet is voornamelijk irritant. Dat alles maakt deze Sint & Diego-film alleen voor de
allerkleinste fans de moeite waard."

IMDb
Trailer
Première: 8 oktober 2014
K-120 minuten

IN JOUW NAAM

ook: IN YOUR NAME
Marco van Geffen

met: Barry Atsma (Ton), Lotte Verbeek (Els), Sytske van der Ster (zus Petra), Leny Breederveld
(moeder Els), Ad van Kempen (vader van Ton), Anneke Sluiters (zus Heleen), Ferry Asselbergs (buurman Rutger)

Nederlands-Belgisch-Franse co-productie. Scenario: Marco van Geffen, Jolein Laarman. Ton en Els
vormen een normaal, gelukkig stel dat vol verwachting uitkijkt naar de komst van hun eerste kindje.
Als de baby kort na de geboorte sterft, raakt het leven van het koppel volledig uit het lood. Ton
verdrinkt in het verdriet, terwijl Els met oogkleppen op door dendert en zo snel mogelijk weer
zwanger wil worden. Het onoverkomelijke leed, dat de twee steeds verder uit elkaar drijft, is
verbeeld in korte, verstilde scènes met weinig dialoog.

Producenten: Leontine Petit, Dries Phlypo, Mandy Post. Camera: Ton Peters. Production design: Minka Mooren. Geluid: Michel Schöpping. Montage: Peter Alderliesten. Muziek: Amatorski. Productiebedrijf: Lemming Film, A Private View. Distributeur: Cinéart Nederland bv.

Tweede deel van de Vinex-trilogie over het drama van het gelukkige gezin. ONDER ONS met Rifka
Lodeizen dateert uit 2011 en was een psychologische thriller verteld vanuit drie verschillende
perspectieven.

Persreacties:
Leo Bankersen in 'de Filmkrant' van oktober 2014: "(...) Toch knaagde bij ondergetekende ook de
vraag of de makers zich niet te veel beperkt hebben tot dat telkens benadrukken van die steeds
beklemmender machteloosheid. Slaapwandelend verder leven. Net doen alsof alles in orde is. Alleen in je eentje een heel enkele keer toegeven aan woede of verdriet. De lege blik van Lotte Verbeek, het
spoor van verbazing in de ogen van Atsma, alsof Ton zich verwondert afvraagt wat hij hier doet. Een
enkele keer is er wel eens een wat kunstmatig effect (het getreuzel over de naamgeving bijvoorbeeld)
terwijl soms herhaling op de loer ligt. Neemt niet weg dat het binnen het gekozen stramien
bewonderenswaardig strak en consequent is neergezet. Met mooi klein spel van Atsma en Verbeek,
zorgvuldige maar niet te opvallende fotografie, en dan weer precies die ene, bloedmooie lyrische
expressie van emotie halverwege. De hervatting van het steeds benauwender alledaagse rollenspel is daarna zo mogelijk nog schrijnender."

Barend de Voogd op NU.nl: "(...) Het contrast tussen de nieuwe woonwijk, waar volop gebouwd en
geleefd wordt, en de dood in het hart van Ton en Els loopt als een mooi visueel motief door de film.
Er zijn meer prachtige shots. Ton werkt in een laboratorium: grote grijze handschoenen grijpen daar
vanuit de muur de leegte in, bijna alsof ze om hulp smeken. De dialogen zijn spaarzaam. Vaak gaat
het er vooral om wat er níet gezegd wordt. Zoals het moment waarop Ton op het punt staat wéér te
vertellen dat ze net hun kind verloren hebben – en Els het gesprek snel een andere kant op stuurt.
Of zoals de vrijpartij die, als een dramatische dans, transformeert in een wanhopig gevecht. Soms is
de symboliek té aanwezig. Wanneer Els naar buiten loopt om zélf te zien hoe de vuilnismannen de
babyspulletjes in hun vuilniswagen kieperen, krijg je het gevoel dat Van Geffen je dwingt echt de
héle gifkelk leeg te drinken. Veel ruimte voor nuance is er niet: de ellende valt als je als een
loodzware steen op de maag. Dat geldt ook voor de manier waarop de film eindigt. Een geforceerd
happy end had niet bij de film gepast, maar het omgekeerde bewijst In jouw naam ook geen goede
dienst. Beter, zoals Barry Atsma en Lotte Verbeek dat met hun mooie spel in de rest van de film wél
doen, de kijker de ruimte laten om zelf in te vullen en zelf te voelen."

FS in ´de Volkskrant´ van donderdag 9 oktober 2014: "Als de scènes loskomen van het papier, wanneer het gevoel het wint van theorie, zijn er prachtige momenten. (...) Lotte Verbeek - hoe goed ook - voelt niet als een Els die in een Vinexwijk woont. (...) een vrijscène gefilmd als een liefkozend
gevecht, maakt van wanhoop en onmacht iets waar je tegelijkertijd wel en niet naar wilt kijken."

Kijkwijzer: 12 jaar (seks, grof taalgebruik).
IMDb
Trailer
Première: 9 oktober 2014 (3 bioscoopzalen)
K-81 minuten

DUMMIE DE MUMMIE

ook: DUMMIE THE MUMMY
Pim van Hoeve

met: Yahya Gaier (Dummie de mummie), Julian Ras (Goos Guts), Roeland Fernhout (Goos'
vader Koos Guts), Ton Kas (meester Krabbel), Jennifer Hoffman (schoolhoofd juffrouw
Friek), Miryanna van Reeden (moeder), Mike Weerts (suppoost), Bert Hana (suppoost),
Ian Bok (vader), Noah de Nooij (Ebbie), Nhung Dam (postbode), Hassan Oumhamed
(chauffeur), Naomi Tarenskeen (Lisy), Sophie Cohen (Anna-Lies)

Scenario: Tijs van Marle gebaseerd op de boekenreeks van Tosca Menten. De tienjarige
Goos zou graag wat dapperder willen zijn en meer vrienden willen hebben. Als hij deze
wens tijdens een bliksemstorm uitspreekt, komt een kleine, 4000 jaar oude mummie tot
leven. Goos vindt het zielige hoopje lappen op zijn bed en slaagt erin de mummie,
wiens moeilijke naam hij afkort tot Dummie, op te vrolijken. Van zijn vader mag Dummie
blijven en de twee worden beste vrienden. Goos fleurt helemaal op en leert bijna meer
van Dummie dan andersom.

Producent: Paul Voorthuysen, Chris Derks. Camera: Guido van Gennep. Production design:
Dimitri Merkoulov. Geluid: Marten Negenman. Montage: Elsbeth Kasteel. Muziek: Matthijs
Kieboom, Martijn Schimmer. Animatie: il Luster Producties, Udo Prinsen.
Productiebedrijf: PV Pictures. Omroep: Nickelodeon. Distributeur: Dutch FilmWorks.

Met animatiebeelden.

Opgenomen in het Rijksmuseum voor Oudheden in Leiden dat in de film het Historisch
Museum Leiden is.

Western-vormgeving.

Opvallende Cordaid reclame in de film.

Persreacties:
Eric le Duc in 'de Telegraaf' van woensdag 8 oktober 2014: " (...) Met Dummie de
mummie hebben de makers van Mees Kees de succesvolle boeken van Tosca Menten naar het
witte doek vertaald. Met een vlot verhaal, een vrolijke vormgeving en een leuke cast
(met ook Ton Kas à la Indiana Jones) laat regisseur Pim van Hoeve kinderen hun eerste
stappen in de boze buitenwereld ervaren. Ouders kunnen doodgaan, op school wordt
gepest en vriendschappen zijn ingewikkelder dan ze lijken. Fijn familieavontuur voor
de herfstvakantie."

André Nientied op NU.nl: "Regisseur Pim van Hoeve heeft de afgelopen jaren een in alle
opzichten gevarieerde filmografie afgeleverd. Hij debuteerde als speelfilmmaker met
het aardige Liever Verliefd, maar maakte vervolgens het vreselijke Snowfever. Op tv
scoorde hij met Bernard, Schavuit van Oranje, maar maakte hij ook de minder goed
ontvangen Heineken-biografie Freddy, Leven in de Brouwerij. Voor Dummie de Mummie
werkt hij samen met producent Paul Voorthuysen, die verantwoordelijk is voor de
succesvolle filmreeks rond Mees Kees. Ook Dummie de Mummie is gebaseerd op populaire
kinderboeken, dit keer van Tosca Menten, over een mummie die tot leven wordt gewekt.
Het gegeven levert een geslaagde jeugdfilm voor de hele familie op. (...) Dummie de
Mummie is een leuke familiefilm waar ook volwassenen zich bij zullen vermaken, dankzij
de verwijzingen naar westerns en Indiana Jones, en het nummer Walk like an Egyptian.
Ton Kas is als leraar Krabbel subtiel en droogkomisch, terwijl Jennifer Hoffman als
juffrouw Friek juist lekker uit de bocht vliegt. Zo valt er voor iedereen iets te
beleven in Dummie de Mummie."

KT in 'de Volkskrant' van donderdag 9 oktober 2014: "Geïnspireerde regie, kleurrijke
vormgeving en plezierig acteerwerk van Julian Ras."

Belinda van de Graaf in 'Trouw' van donderdag 9 oktober 2014: "(...) fraaie
vormgeving. (...) Er is niet veel ontwikkeling in de onderlinge verhoudingen, waardoor
de emotionele reikwijdte van een film als 'ET' uitblijft."

Kijkwijzer: Vanaf 6 jaar (geweld)
Website
Trailer
IMDb
Première: 9 oktober 2014 (121 bioscoopzalen)
K-80 minuten

DE CLUB VAN SINTERKLAAS EN HET PRATENDE PAARD

Ruud Schuurman

met: Wilbert Gieske (Sinterklaas), Tijn Kroon (Stijn), Jessica Mendels,Sven de Ridder
(Jef Vandenaere), Job Bovelander (Coole Piet), Beryl van Praag (Testpiet), Piet van
der Pas (Profpiet), Wim Schluter (Muziekpiet), Frans de Wit (Keukenpiet), Anouk de
Pater (Danspiet), Tim de Zwart (Hoge Hoogte Piet), Patrick Martens (jurylid), Joyce
Beullens (jurylid), Jessica Mendels (jurylid), Stef de Reuver (zwerver); Carlo
Boszhard (stem van Amerigo)

Scenario: Sander de Regt. De enige echte Pieten van De Club van Sinterklaas kijken
vreemd op als Amerigo, het paard van Sinterklaas, plotseling kan praten. Nog voordat
ze kunnen ontdekken hoe dit kan, steelt slechterik Jef (Sven De Ridder) het paard in
de hoop er een talentenjacht mee te winnen. Zonder de hulp van Amerigo kan het
Sinterklaasfeest natuurlijk niet doorgaan! Zal het de Pieten met behulp van Stijn
(Tijn Kroon) lukken om het paard op tijd terug te vinden om zo het Sinterklaasfeest te
redden?

Producenten: Tom de Mol, Michael van Beers, Mike Steenvoorden. Muziek: Arjan Kiel,
Linda Pols, Rick Pols. Camera: Joris Kerbosch. Montage: Ale Pieter Terpstra.
Production design: Rien Beerens. Kostuums: Linda Bogers. Make up: Kim de Beer. Geluid:
Bouk Bouwmeester.

De derde bioscoopfilm van de Club Pieten van Nederland.

Er is volgens coproducent Michael van Beers nooit overwogen om de Pieten vanwege de
Zwarte Piet-discussie van 2013/2014 aan te passen. Al vanaf 1999 hebben de Pieten
dezelfde lichtbruine kleur, geen oorbellen en ook geen accent.

Persreacties:
Jann Ruyters in 'Trouw' van donderdag 9 oktober 2014: "(...) Iets meer diversiteit
[dan Piet in SINTERKLAAS EN DIEGO] vertoont Piet in het net wat gesmeerdere (...) ook
in het verhaaltje (...)"

Kijkwijzer: Alle Leeftijden.
Site: www.declubvansinterklaas.nl
Trailer
IMDb
Première: 15 oktober 2014
K-70 minuten