met: Orsi Tóth (Csilla), Fatih Dervisoglu (Isti), Roland Rába (Gábor)
Nederlands-Hongaarse coproductie. Scenario: Ricky Rijneke. De jonge Oost-Europese Csilla zwerft samen met haar broertje Isti rond op zoek naar een beter leven. Wanneer ze op een afgelegen plek bij bewustzijn komt in een autowrak is Isti echter spoorloos verdwenen. Zonder een woord te zeggen, gaat ze aan boord van een vrachtschip om haar belofte aan Isti na te komen: ze probeert haar land en haar verleden achter zich te laten en naar West-Europa te vluchten. Op het schip ontmoet ze de zakenman Gábor, die haar een mooie toekomst in het vooruitzicht stelt. Maar op het benauwende en donkere schip vindt zij geen troost. Hoewel de lange zwerftochten met Isti levendige herinneringen blijven, verliest Csilla de greep op haar leven. De boottocht verandert in een surrealistische trip op leven en dood.
Productie: Dick Rijneke, Mildred van Leeuwaarden voor Rotterdam Films. Camera: Gergely Pohárnok, Jean-Paul de Zaeytijd. Montage: Ricky Rijneke, Nina Petrovna. Muziek: Andrey Dergachev. Distributie: Contact.
Hongaars gesproken met Nederlandse ondertitels.
De wereldpremière vond plaats tijdens het 42ste International Film Festival Rotterdam 2014, waar de film geselecteerd was voor de Tiger Award Competitie.
Persreacties:
“Great film, this is uncompromising cinema, take it or leave it. I’m taking it” – Jim Delvaux, director Berlin Independent Film Festival
“An intriguing set-up and a stylish look, visually ravishing” - The Hollywood Reporter
The magnificent photography makes the landscape come alive and reflects the changes in the main characters in a beautiful way” – Grazia Volpi, producer Taviani Brothers, jurylid European Film Festival Lecce
Dana Linssen in 'de Filmkrant' van december 2014: "(...) Dit is geen film die een verhaal vertelt, maar een film op zoek naar een verhaal. Op zoek naar aanwijzingen over deze mysterieuze Csilla, soms een vechtster en een overleefster, dan weer een slachtoffer, soms op het zelfdestructieve af.
In die zin doet Silent Ones een beetje denken aan Kan door huid heen (2009) van Esther Rots of Hemel (2012) van Sacha Polak, al is Csilla nog wel een tikkeltje ongrijpbaarder dan hun hoofdpersonen. Waarom de zelf ook tamelijk introverte Rijneke zo'n geïmplodeerd hoofdpersonage heeft gecreëerd laat zich raden. Silent Ones is een broze film. Schuchter doch zelfverzekerd. Hij doet in z'n ascetische stijl en metafysica ook denken aan de traditie van de Europese artfilm, aan de benevelde landschappen van Tarkovski, Tarr of Antonioni. Dat is misschien ook niet zo verwonderlijk, want dat zijn de films waar Rijneke mee opgroeide in het huis van haar ouders, filmduo Dick Rijneke en Mildred van Leeuwaarden (o.a. van de omnibusfilm City Life, 1990), die ook verantwoordelijk waren voor de productie van haar film. Silent Ones werd gedraaid in de loop van vier seizoenen, binnen een straal van 50 kilometer van Rijnekes Rotterdamse huis, maar met behulp van de Belgische cameraman Jean-Paul de Zaetijd (bekend van zijn werk met Bouli Lanners) wist ze daar een mythisch en mistig landschap van te maken dat we nog nooit ergens zo ter wereld hebben aangetroffen. Het is het decor voor een verontrustend sprookje. Voor Hans en Grietje op weg terug naar huis, als ze ontsnapt zijn aan de kookpot van de heks, maar de wereld niet meer terug kunnen vinden. Ronduit magisch zijn de scènes aan boord van een Tsjechisch vrachtschip dat aan de ketting ligt in de Rotterdamse Waalhaven. Het is een vervreemdend claustrofobisch doolhof, wat lijkt te willen zeggen dat we de hele film in Csilla's hersenlandschap slaapwandelen. Bijna twee jaar na z'n initiële première in de Tiger Competitie van het Filmfestival Rotterdam en een lange tocht langs allerlei kleine internationale festivalletjes komt Silent Ones alsnog in de Nederlandse filmtheaters. Je kunt je afvragen of dat een handige strategie is. Eigenlijk zou je nu veel liever willen zien hoe het talent van Rijneke zich inmiddels verder heeft ontwikkeld."
Eric le Duc in 'de Telegraaf' van donderdag 11 december 2014: "(...) Oogstrelend gefilmde, maar onsamenhangende scènes bieden nauwelijks helderheid. Ze suggereren slechts dat Csilla een dolende ziel is die leeft in een psychisch doolhof vol koortsdromen, fantasieën en schemerwerelden tussen leven en dood. De sterke Orsi Tóth is als Csilla een ontdekking in dit even poëtische als onheilszwangere drama, dat langzaam maar zeker onder de huid kruipt. Maar uiteindelijk roept Rijneke te weinig emotie op en laat ze te veel vragen onbeantwoord. En zo slentert de kijker met een licht katterig gevoel het filmhuis uit."
Berend Jan Bockting in 'de Volkskrant' van donderdag 11 december 2014: "Rijnekes speelfilmdebuut heeft een sterke handtekening en verdient het met zijn wijdse beelden bij uitstek in de bioscoop te worden gezien. (...) De Hongaarse cameraman Gergely Pohárnok maakt er met zijn zachtjes dobberende camera een bedwelmende beleving van. De binnenscènes gefilmd in een strengere, secuur gechoreografeerde stijl, komen op naam van de Belg Jean-Paul de Zaeytijd (...) Hun sterke onderlinge visuele contrast, door Rijneke met stevige hand tegen elkaar afgezet, zorgt voor een film met een nadrukkelijk eigen handtekening. (...)"
Jos van der Burg in 'Het Parool' van woensdag 10 december 2014: "(...) Vergeet de plot, want die is zo vaag dat iedereen er zijn gedachten op kan projecteren. Heeft Csilla wel een broetrje of hij het product van een hallucinatie? Is de film een gedachteflits van Csilla? Alles is mogelijk, maar het doet er niet toe. SILENT ONES maakt indruk door de vorm. Rijneke heeft zich duidelijk laten inspireren door de Oost-Europese slow cinema. Dat blijkt uit het trage tempo, het minimalisme en de Hongaarse dialogen, maar ook uit de cast- en crewleden. (...) Het resultaat is een verstild drama dat je eerder verwacht van een melancholieke Oost-Europese filmveteraan, dan van een 33-jarige Nederlandse filmmaakster."
André Waardenburg in 'NRC Handelsblad' van woensdag 10 december 2014: "(...) In SILENT ONES speelt Tóth een intense hoofdrol als een bangige, frêle vrouw. Als zij verdwaasd door een prachtige mistig landschap loopt, is dat meteen hét zinnebeeld van deze fragiele film."
IMDb
Trailer
Première: 11 december 2014 (5 bioscoopzalen)
K-97 minuten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten