met: Jackie van Parijs (Elizabeth), Sanneke Bos (moeder van Elizabeth), Steven de Jong (vader van Elizabeth), Pleuni Touw (oma van Elizabeth), Leo de Jong (Alec), Aafje van der Pol (moeder van Alec), Okko van der Pol (vader van Alec), Yolanthe Cabau (Saar Beerman), Cas Jansen (Michael de Boer), Tatum Dagelet (directrice Emans), Rick van Elk (Sebastiaan), Fedde Hoekstra (Sundar), Rense Westra (Fedde Gerlofs Donia), Dick van den Heuvel (bezoeker), Hugo Metsers (barkeeper), Yldau de Boer (Sabina), Ilyas Incesulu (Jeremy), Elodie Hooftman (Riley), Fleur de Lisle (Denise), Kim Kötter (Rachel), Shriejan Paudel (Mourad), Mees Bink (Jurgen), Nynke Faber (kassajuffrouw drogist), Hilly Harms (oude vrouw), Rosalinde den Outer (Manon), Nick Golterman (Iwan), Amin Ait Bihi (Cliften), Youri Zwavrel (verkoper), Henk Douwsma (sportleraar), Johan Nijholt (agent), Frans Vriesendorp (man met hond), Wietske de Jong (kassavrouw), Froukje Schaaf (klant drogist), Romke Gabe Draaijer (Bojan), Ron Schaft (stokoude tandeloze bode), Judith Visser (klant winkel)
Scenario: Steven de Jong. Elizabeth wordt getreiterd, aangerand en gruwelijk gepest. Misschien omdat ze moeders mooiste niet is, misschien omdat ze een BH van de HEMA draagt of omdat er altijd wel iemand de pispaal moet zijn. Elizabeth (18) heeft het er moeilijk mee.. vooral omdat de leukste jongen van het Mercator College in Rotterdam Alec (19) haar nauwelijks ziet staan. Die heeft alleen oog voor de bloedmooie Riley (18). Zo’n meisje dat alles lijkt te hebben. Als de rollen worden omgedraaid is de dood nabij.
Producenten: Anne-Jan de Jong, Steven de Jong, Sjoek Nutma, Arya Tariverdi, Sander Terpstra, Peter Warnier. Muziek: Ronald Schilperoort. Camera: Edwin Donders. Art direction: Yvonne Dijkstra. Make up: Arjen Van Der Grijn. Geluid: Bas Lookman. Kostuums: Chantal van Setten.
De film is betaald door Steven de Jong met een paar vrienden. Geen filmfonds, geen omroep, geen distributeur. De makers: "Stuk! geeft commentaar op een schrijnende situatie in de leefwereld van jongeren waarin uiterlijk een belangrijke rol lijkt te spelen en pesten aan de orde van de dag is. Stuk! is een asgrauwe film.. Een spannende maatschappelijk relevante thriller."
Kijkwijzer: 12 jaar (grof taalgebruik, geweld, angst). De makers adviseren de film voor 14 jaar en ouder (maar daar is geen leeftijdscategorie voor).
Trailer
Site
IMDb
Persreacties:
Mario Wisse in 'Sp!ts' van woensdag 11 juni 2014: "(...) Regisseur Steven de Jong, die ons trakteerde op gezellige familiefilms als Snuf de hond en De hel van '63, tapt met Stuk! dus eens uit een heel ander vaatje. Dat verdient een compliment. Het zijn misschien vervelende scènes om naar te kijken, maar het is goed dat hij de meedogenloosheid van Elizabeths belagers toont. Het zorgt ervoor dat je als kijker de woede en machteloosheid voelt die een slachtoffer van pesten dag-in-dag-uit moet voelen. Wat dat betreft is Stuk! een geslaagde film. Wat dat betreft, want de eentweetjes tussen Yolanthe Cabau, die een rechercheur speelt, en haar hoogbejaarde compagnon zijn een beetje truttig en de ontknoping van het verhaal doet nogal B-filmachtig aan. Afgezien daarvan: goede film met een nog betere boodschap. Waar hopelijk iets van opgestoken wordt."
Fabian Melchers in 'de Telegraaf' van woensdag 11 juni 2014: "Met het hart op de goede plaats kom je een heel eind, dat heeft Steven de Jong al meerdere keren bewezen. De regisseur mag dan geen hoogvlieger zijn in de Nederlandse filmwereld, met zijn kenmerkende oerhollandse sfeer weet hij wel vaak een bepaalde charme over te brengen. In bijvoorbeeld de Kameleon-avonturen of De scheepsjongens van Bontekoe. Met Stuk! wijkt hij daar van af. En dat is jammer. De Jongs bedoelingen zijn nog altijd even oprecht, maar in een psychologische thriller worden zijn tekortkomingen als filmmaker eerder zichtbaar. Hij wil te veel met deze boekverfilming, over een meisje dat doorslaat omdat ze stelselmatig wordt getreiterd. Pesten, loverboys,
schoonheidsidealen, abortus, boulimia, rouwverwerking; het komt allemaal langs, maar overtuigen doet het niet. Het scenario is te rommelig en De Jong mist de finesse om een indringende sfeer op te roepen. Alles is te nadrukkelijk uitgewerkt (personages denken hardop, grauw beeld en extreme groothoeklenzen moeten spanning oproepen) waardoor hij zijn doel ver voorbij schiet. Spijtig voor hoofdrolspeelster Jackie van Prijs, die zich ondanks alle beperkingen van de film nog aardig staande weet te houden."
Wouter Los op 'Cinemagazine' op 8 juni 2014: "(...) Dat de productiewaarde van ‘Stuk!’ niet al te hoog ligt, is geen onoverkomelijk probleem. Het geeft De Jong de kans zich te richten op puur cinematografische filmtechnieken. Stijl moet vrij baan krijgen. Zonder onnodige opsmuk is het gebruik van licht, de cameraposities en het acteerwerk meer dan anders van essentieel belang. ‘Stuk!’ kiest daarin voor een rauwe en kleurloze benadering. Kunstlicht is vrijwel afwezig. Dat resulteert in een sterk gevoel van authenticiteit. Ook de positie van de camera draagt daar aan bij. Veel extreme close-ups, met gebruik van groothoeklens, geven het gevoel dicht op de huid te zitten van de tot waanzin gedreven Elizabeth. Het acteerwerk van de onervaren actrice is daarbij niet slecht. Voor Nederlandse begrippen zijn er meer acteerprestaties ingetogen en naturel. Helaas gaat dat lang niet bij iedereen goed en zitten sommige acteurs er volkomen naast met hun intonatie. In pakweg de eerste drie kwartier wordt zo een beklemmende kijk gegeven op een tot explosie gedoemd leven. Daarna valt ‘Stuk!’ als een pudding in elkaar. Daar zijn vooral de overvloed aan thematiek, overbodige plotlijnen en wisselende perspectieven debet aan. Elizabeth en haar medescholieren krijgen niet alleen te maken met pesten, maar ook is er een abortusproblematiek, zijn er signalen van anorexia en komt er ook nog een loverboy bij kijken. Het is een beetje veel. Alsof het gehele oeuvre van Carry Slee in de film moest worden geïmpregneerd. De film laveert in zekere zin tussen het veelgeprezen ‘Spijt’ (Dave Schram) en de Stephen Kingverfilming ‘Carrie’ (Brian de Palma). Het onvermogen om tussen de twee te kiezen, resulteert in een film die het dan beide probeert te zijn. Het gevolg daarvan is dat het niveau van die films geenszins gehaald wordt. ‘Stuk!’ blijft daarbij ver binnen de grenzen van het toelaatbare. Dat kan allemaal veel scherper. Zeker zonder de invloed van externe bemiddelaars. Ook is de speelduur van een kleine twee uur te lang. Door een gebrek aan fijnzinnigheid wordt al snel duidelijk hoe de vork in de steel zit. De spanning is dan al gevlogen. De poging van Steven de Jong om ‘Stuk!’ op geheel eigen kracht te maken is lovenswaardig. Toch lijkt hij ergens het spoor bijster geraakt te zijn. ‘Stuk!’ is daardoor een rommelige film die te vaak sterke momenten afwisselt met de vaker voorkomende zwakke. Terug naar de tekentafel!"
Première: 12 juni 2014
K-110 minuten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten