BOVEN IS HET STIL

Nanouk Leopold

met: Jeroen Willems (Helmer), Henri Garcin (vader), Wim Opbrouck (melkrijder), Martijn Lakemeier (Henk), Lies Visschedijk (Ada), Loes Wouterson, Gerbrand Bakker, Marc van Uchelen

Scenario: Nanouk Leopold, naar het gelijknamige boek van Gerbrand Bakker uit 2006. Helmer, een alleenstaande boer van midden vijftig, brengt zijn bedlegerige vader naar de zolder om niet langer naar zijn wil te hoeven leven. Als de 18-jarige Henk zijn knecht wordt, komt er eindelijk beweging in zijn leven.

Camera: Frank van den Eeden. Montage: Katarina Wartena. Productie: Stienette Bosklopper (Circe Films), Els Vandevorst (N279 Entertainment). Uitvoerend producent: Ada Goosens. Production design: Elsje de Bruijn. Omroep: VPRO. Distributie: Cinéart Nederland. Muziek: Paul M. van Brugge.

Opgenomen in onder andere Waterlandkerkje, een dorp in Zeeuws­Vlaanderen met nog geen 500 inwoners, in een boerderij langs de weg van Oostburg naar IJzendijke. Nanouk Leopold in 'de Filmkrant' van december 2012: "Ik vind Zeeland en Groningen de mooiste vlakke stukken van Nederland. We hebben ook in Groningen rondgekeken, maar hier is het nog net iets lieflijker. Dat past goed bij het verhaal"

In tegenstelling tot het boek is in de film geen gebruik gemaakt van flashbacks. Alles is vertaald naar het heden. Er is ook een actievere verhaallijn voor de melkrijder aan toegevoegd, zodat het meer gaat over het proces waar Helmer in zit. In het boek heeft Helmer een tweelingbroer Henk, in de film een broer Geert. De scènes met de buurvrouw zijn wel gedraaid, maar zijn niet in de film terechtgekomen. Het Noord-Hollandse landschap werd verruild voor Zeeland in de film.

Gerbrand Bakker heeft zich niet met de verfilming bemoeid; hij speelt wel een piepklein rolletje als man met bed; samen met Marc van Uchelen.

Hoofdrolspeler Jeroen Willems overleed op 3 december 2012 aan een hartstilstand.

Openingsfilm van het Panorama Special in Berlijn 2013.

Persreacties:
Clementine van Wijngaarden in VARAgids 14-2013: "(...) laat zien waartoe deze zo getalenteerde acteur in staat was, met zijn oogopslag, zijn lichaamshouding, zijn gebaren. Hij implodeert bijna, maar in het kleine schuilt het grote. Dat de film over een ouder wordende homoseksuele man gaat is natuurlijk een opmerkelijk toeval. Dat de film zich in essentie richt op de dood, een ander."

Sasja Koetsier in 'de Filmkrant' van april 2013: "(...) Willems kon op een haast onzichtbare manier een hele innerlijke wereld oproepen, waarmee zijn laatste grote filmrol hem op het lijf geschreven lijkt te zijn: een zwijgzame boer met veel in zijn kop. (...) Boven is het stil is in twee opzichten een novum in het oeuvre van Nanouk Leopold (Guernsey, Wolfsbergen): voor het eerst schreef ze een scenario op basis van een roman, en voor het eerst draait dat om een man. (...) Jammer genoeg doen de dialogen behoorlijk afbreuk aan de illusie van het boerenleven die de beelden juist zo effectief oproepen. Elke acteur spreekt met een eigen tongval, en dat verhoudt zich slecht met de plattelandssetting. Het is vooral moeilijk voor te stellen dat de zoon, wie het nooit gelukt is om de boerderij van zijn vader te verlaten, toch ergens een volkomen ander accent heeft opgepikt. Iets meer aandacht voor het talige aspect zou beter recht hebben gedaan aan de roman van Gerbrand Bakker. Afgezien daarvan is de filmtaal van Leopold, met haar nadruk op het lichaam, een bijna volmaakte tegenhanger van Bakkers literaire stijl. Wat de roman zo mooi in woorden onthult zonder dat het ooit wordt gezegd, toont de film in zwijgende blikken en ontwijkend gedrag. Wij zien het wel: nu Helmer nog."

Fabian Melchers op NeerlandsFilmdoek.nl op 24 april 2013: "Makkelijk zijn de films van Nanouk Leopold nooit geweest. Met lang aangehouden shots en een minimum aan dialogen laat de regisseuse veel aan de kijker over. Brownian Movement, haar vorige film, ging daar behoorlijk ver in. Ze kreeg er wel de regieprijs op het Gouden Kalf-gala voor, maar het aantal bezoekers viel flink tegen. Het is wellicht een aanleiding geweest om iets nieuws te proberen. Wel op zijn Leopolds, maar toegankelijker. Hoewel in de boekverfilming Boven is het Stil ook nog weinig wordt uitgesproken, is het makkelijker en prettiger om je in deze personages in te leven. Niet in de laatste plaats komt dat door het knappe acteerwerk, met Jeroen Willems als middelpunt in een knap ingetogen rol. (...) Zonder dat ze het in het gezicht van de kijker drukt, laat Leopold de personages langzaam tot bloei komen. (...) Naast Jeroen Willems zijn ook Wim Opbrouck en Martijn Lakemeier hier op hun best. Dat is iets dat deze regisseur altijd al heeft gekenmerkt: ze weet de cast boven zichzelf uit te tillen. Nieuw is dat de somberheid die haar eerdere films overheerste, ditmaal plaatsmaakt voor optimisme. Natuurlijk moet dat ook worden toegeschreven aan het basismateriaal van Gerbrand Bakker, maar wat fijn is om te beseffen, is dat Leopold daar heel bekwaam mee om weet te gaan. Als kijker begrijp je Helmer en juich je het toe dat hij nieuwe stappen zet in zijn leven. Zijn geestelijke bevrijding, waar Boven is het Stil om draait, slaat over op het publiek. En dat maakt dit de eerste film van Leopold -hoe knap haar vorige films ook zijn gemaakt- die met plezier voor een tweede keer te kijken is."

Grieteke Meerman in 'Sp!ts' van 25 april 2013: "(...) BOVEN IS HET STIL is, inderdaad, af en toe erg stil. Maar in dit sfeervolle portret van een stervende vader en een eenzame zoon die tot elkaar veroordeeld zijn, is niet veel actie of tekst nodig om het drama invoelbaar te maken. Willems heeft met deze laatste hoofdrol iets moois nagelaten."

Indiewire vergeleek de film met Stellet licht van Carlos Reygadas en gaf hem een A-. De Franse krant Libération vergeleek de ingehouden expressie en emotionaliteit van de film met die van de Japanse cinema. En vakblad Variety noemde de film 'subtly powerful' en een 'superbly acted character-study'.

Kijkwijzer: Alle Leeftijden.
Trailer
IMDb

Première: 25 april 2013
K-94 minuten

DEAD BODY WELCOME

Kees Brienen

met: Kees Brienen (Kees Brienen), Big Mama Amma Ongel, Geeta Prasaad Regmi, Mister Pala Bhutia, Raul Langa, Naresh Choowdri, Kallu Sahani

Scenario: Desiree Duwel. Regisseur Kees Brienen speelt zichzelf in de meditatieve roadmovie DEAD BODY WELCOME, waarin de hoofdpersoon bij aankomst in India verneemt dat de vriend met wie hij een zonsverduistering wilde bekijken, is gestorven. Geschokt en half verdoofd onderneemt hij een lange tocht, die hem vanuit het chaotische stadsgewoel brengt naar het bergdorpje waar hij het lichaam van de overledene vindt. Geholpen door dorpelingen die de laatste rituelen uitvoeren en de dode over de heuvels dragen, begeleidt Brienen zijn vriend naar diens uiteindelijke bestemming. Camera: Benito Strangio. Montage: Menno Boerema, Kees Brienen. Productie: René Goossens, Annemiek van Gorp, Kees Brienen. De film is tot stand gekomen met steun van het Nederlands Film Fonds. Een speelfilm, gebaseerd op en vermengd met ware gebeurtenissen. DEAD BODY WELCOME is geïnspireerd op het waar gebeurde verhaal van de reis die regisseur Kees Brienen maakte op zoek naar zijn overleden vriend. Die reis begon met het voornemen om samen een film te maken van de totale zonsverduistering die in Ghana plaatsvond op 29 maart 2006 met de gedeelde drijfveer om de ultieme cirkel van licht te filmen; om het beeld vast te leggen dat zichtbaar maakt dat we op een planeet leven. Om een film te maken over het ontzag voor het universum. Speelfilmdebuut van Kees Brienen na eerder experimenteel werk. Taal: Engels, Hindi en Nederlands. Kijkwijzer: Alle Leeftijden.

Persreactie:
Immy Verdonschot op NeerlandsFilmdoek.nl op 4 april 2013: "De film wordt omschreven als een meditatieve roadmovie, en dat is precies wat het is. (...) Helaas is het ‘verhaal’ zo op hem en zijn innerlijke ervaring gefocust, dat je als kijker vreemd genoeg het gevoel hebt ver van zijn belevingswereld af te staan. (...) prachtige beelden van India worden afgewisseld met de harde realiteit van de dood. Jammer genoeg voelt het aan alsof de film geen duidelijke keuze maakt tussen het weergeven van de persoonlijke (psychologische) reis van Brienen en het tonen van het prachtige India. Dead Body Welcome is een bij tijd en wijle intrigerende film met prachtige beelden van India, waar helaas nog iets aan ontbreekt. Voor een speelfilm loopt het verhaal nog te stroef en blijven sommige keuzes en gedachten onduidelijk. Toch is het bewonderenswaardig hoe Brienen zichzelf blootgeeft en zich nogmaals onderwerpt aan de beleving van het verlies van zijn vriend. Dat maakt deze meditatieve roadmovie een bijzonder eerbetoon dat door zijn experimentele aard echter niet voor iedereen zal zijn."

Trailer

Première: 4 april 2013 (o.a. Amsterdam, Den Haag, Arnhem, Den Bosch, Breda)
K-72 minuten

DAGLICHT

Diederik van Rooijen

met: Angela Schijf (Iris), Derek de Lint (Twan Benschop), Monique van de Ven (moeder), Fedja van Huêt (Ray), Thijs Römer (Peter Benschop), Victor Löw (Lode), Matteo van der Grijn (Mo), Jaap Spijkers (Sam Dijksman), Johan Siefken (bewaker FPC), Joop Keesmaat (meneer van Hees), Marie Louise Stheins (Dina), Mike Reus (Hendrik Prins), Rick Nicolet (mevrouw van Hees), Krijn ter Braak (Van de Akker sr.), Jara Lucieer (Anneke), Maartje van de Wetering (Rosita), Ernst Dekkers (bewaker FPC), Ernst ter Linden (beveiliger FPC), Dewi Morgaine (bowling guest), Lieke-Rosa Altink (Miriam Dekker),Jeroen de Man (Finn), Daniel Verbaan (Aron), Astrid van Eck (juf Inge), Zentveld Gert (politiebeambte)

Scenario: Philip Delmaar, Diederik van Rooijen, naar de gelijknamige roman van Marion Pauw. De ambitieuze advocate Iris moet schipperen in haar rol als alleenstaande moeder en strafpleiter in soms schemerige zaken. Als ze in het huis van haar moeder Ageeth logeert, stuit ze op een duister familiegeheim. Ze blijkt een broer te hebben waarvan het bestaan altijd zorgvuldig is verzwegen. De autistische Ray zit in een tbs-kliniek, veroordeeld voor de gruwelijke moord op zijn buurvrouw en haar dochtertje. Iris trekt zich het lot van haar broer aan, ook omdat ze veel overeenkomsten ziet tussen hem en haar zoontje Aron. Ze probeert haar broer vrij te pleiten, maar in haar zoektocht naar de waarheid ontdekt ze nog veel gruwelijkere geheimen.….

Producenten: Hans de Weers, Gemma Derksen, Rolf Koot, Reinout Oerlemans, Maarten Swart, Sim van Veen, Ronald van Wechem. Muziek: Bart Westerlaken. Camera: Lennert Hillege. Montage: Moek de Groot, Stanley Kolk. Casting: Job Castelijn. Production design: Harry Ammerlaan. Make up: Rob Hillenbrink. Stunts: Willem de Beukelaer.

Persreacties:
Fabian Melchers op Neerlands Filmdoek op woensdag 10 april 2013: "(...) Prima vermaak is het zeker, maar een meer zorgvuldige uitwerking was op zijn plek geweest. (...) Regelmatig worden er te nadrukkelijk wendingen in de film gestopt om voor intrige te zorgen of spanning op te roepen. Geloofwaardigheid lijkt dan soms bijzaak te zijn. (...) gelukkig staan daar een aantal originele wendingen tegenover. (...) Het boek van Marion Pauw waar de film op is gebaseerd biedt handvatten die niet altijd benut worden. Jammer, maar het maakt Daglicht zeker nog geen mislukking. Daarvoor is de cast ook simpelweg te goed. Met een mindere acteur dan Fedja van Huêt zouden de aanvallen van Iris’ broer waarschijnlijk naar het belachelijke zijn omgeslagen, maar hier blijf je erin meegaan. En om Angela Schijf, Monique van de Ven, Victor Löw, Derek de Lint en Thijs Römer in de andere rollen te zien is natuurlijk ook geen straf."

Robbert Blokland in 'Sp!ts' van donderdag 11 april 2013: "(...) een Hollandse thriller geschoeid op Hollywoodleest. Het tempo ligt hoog, de timing van de schrikmomenten is goed en de paar stunts ogen spectaculair. En hoewel Schijf de film met haar aangenaam volwassen rol weet te dragen, valt in de cast vooral de bijna onherkenbare Van Huet op die met zijn vertolking van de autistische Ray elke scene naar zich toe trekt. Toch verzandt Daglicht in de tweede helft, een probleem dat - net als bij andere recente Nederlandse thrillerverfilmingen als De Eetclub of De Verbouwing - vooral aan het basismateriaal lijkt te liggen. Het verhaal bedient zich in de aanloop naar de onthulling van het grote gruwelijke familiegeheim echt van te veel toevalligheden. Hierdoor zakt de interesse in de afloop van de speurtocht van Iris bijna weg, iets wat bij een spannende thriller natuurlijk nooit de bedoeling kan zijn."

André Nientied op Nu.nl: "De laatste jaren is de Nederlandse thrillerverfilming een populair subgenre geworden. Vooral de boeken van Saskia Noort werden verfilmd: Terug naar de Kust (2009), De Eetclub (2010) en vorig jaar De Verbouwing. Dat de films meestal lachwekkend slecht waren stond een publiekssucces niet in de weg. Met Daglicht, naar een boek van Marion Pauw, is er een nieuwe titel aan het genre toegevoegd. (...) Het gelijknamige boek waar Daglicht op is gebaseerd won in 2009 de Gouden Strop, maar desondanks werd het einde van het verhaal voor de film veranderd. Curieus, maar het grootste bezwaar van het verhaal is dat een beetje thrillerkijker al na een half uur in de gaten heeft hoe het familiegeheim in elkaar zit. En dan is twee uur thriller, vol uitleggerige flashbacks en ander exposé, behoorlijk lang. Fedja van Huêt maakt een mooie Rain Man-act van zijn rol, maar Daglicht weet nooit aannemelijk te maken waarom een snuggere advocate zoveel domme dingen doet, of waarom een familie er zo op gebrand is een oud geheim in de doofpot te houden dat ze daarvoor willen moorden. Dan is het middel - nieuwe strafbare feiten - erger dan de kwaal. Maar logica is net zo schaars als daglicht in Daglicht."

Kijkwijzer: 12 jaar (grof taalgebruik, geweld, angst).

Trailer

IMDb

Première: 11 april 2013 (112 bioscoopzalen)

K-114 minuten

APP

Bobby Boermans

met: Hannah Hoekstra (Anna Rijnders), Isis Cabolet (Sophie Welts), Robert de Hoog (Tim Maas), Alex Hendrickx (Stijn Rijnders), Matthijs van de Sande Bakhuyzen (Daan Thijsse), Jeroen Spitzenberger (Jerry), Gigi Ravelli, Mark van Eeuwen (Sim), Liza Sips (Liesbeth), Harry van Rijthoven (Dr. Carlo), Patrick Martens (Henry)

Scenario: Robert Arthur Jansen. De bescheiden en intelligente 21 jarige psychologie studente Anna Rijnders gaat, na een dramatisch verkeersongeval waarbij haar jongere broer gedeeltelijk verlamd is geraakt, helemaal op in haar eigen virtuele wereld. Ze is verslaafd aan app’s, social media en haar smartphone. Anna is bevriend met de spontane en sexy studente Sophie, die een relatie heeft met de jonge, aantrekkelijke Daan. Na een wild feest, waar ze zich weinig van kan herinneren, ontdekt Anna dat die nacht door een onbekende een mysterieuze APP op haar smartphone is geïnstalleerd, die IRIS heet en antwoord heeft op alle vragen. Tot haar verwondering weet de slimme en handige APP niet alleen antwoord op wetenschappelijke en historische vragen, maar ook op vragen die betrekking hebben op haar persoonlijke leven en dat van vrienden. Als ze via de scherpzinnige APP cryptische teksten en codes ontvangt, die samenhangen met de plotselingen raadselachtige dood van mensen uit haar omgeving, dringt langzaam maar zeker het besef door dat IRIS meer is dan een handige APP…

Producenten: Kees Abrahams, Felice Bakker, Robin de Levita, Robert Arthur Jansen, Edvard van 't Wout. Muziek: Herman Witkam. Camera: Ezra Reverda. Montage: Brian Ent. Casting: Houdijn Beekhuis. Production design: Paula Loos. Kostuums: Marion Boot, Marian van Nieuwenhuyzen. Make up: Rob Hillenbrink. Special effects: Lieven Slabbinck. Stunts: Mariken van Lammeren.

De thriller APP is de eerste bioscoopfilm ter wereld die ondersteund wordt door een second screen applicatie. Via het tweede scherm volgt de kijker in de bioscoop een parallelle verhaallijn die op key scènes van de film op het grote doek en een mobiele device samenkomen.

De film APP kan alleen second screen worden bekeken als de app van te voren is gedownload. “De film is ook zonder second screen zeker de moeite waard om te kijken. Het is een superspannende en eigentijdse thriller geworden. Maar mensen die second screen willen meemaken, zullen vooraf en tijdig de app moeten installeren. Via je mobiel kan je als kijker in de bioscoop een parallelle verhaallijn volgen die tijdens belangrijke momenten zowel op het grote doek als op je mobiel geheel samenkomen. Dit geeft een totaal nieuwe invulling van hoe wij films zullen beleven in de toekomst”, zegt Bobby Boermans van 2CFILM en regisseur van APP. “De kijker wordt verrast met foto's, informatie en extra filmscènes die volledig gelijk lopen tussen je mobiel en het grote scherm in de zaal.”

Handleiding van de vooraf te downloaden app (gratis):
1. Installeer vooraf de gratis app voor Android of IOS. Installeren kan via onderstaande buttons. De app kan ook gevonden worden in de App Store en Google Play onder de naam “APP De Film”, probeer deze thuis eerst uit voordat je naar de bioscoop gaat.
2. Start de app aan het begin van de film.
3. De app zal je smartphone of tablet herkennen tijdens de film.
4. Je hebt geen wifi verbinding nodig tijdens de film. Alle signalen zijn verwerkt in de audiotrack.
5. Tijdens de film ontvang je meerdere malen exclusieve beelden en exclusieve verhaallijnen op je smartphone of tablet.
6. Na de film krijg je toegang tot exclusieve extra content in de app.
Let op! I.v.m. de bestandsgrootte van de app moet deze via wifi worden geïnstalleerd.

Voorpremieres vanaf 28 maart 2013 in diverse steden.

Persreacties:
Marjolein de wit in 'Metro' van donderdag 4 april 2013: "(...) Door de achtergrondinformatie [via de app] begrijp je het verhaal bovendien een stuk beter. Daarnaast is de opbouw van APP sterk: van begin tot eind zit je op het puntje van stoel. (...)"

Robbert Blokland in 'Sp!ts' van donderdag 4 april 2013: "(...) Het gebeurt niet vaak dat Nederlandse films uitgebreid worden besproken door Amerikaanse entertainmentbladen. Maar de vlotte tienerhorror APP is een speciaal geval, concludeerde zelfs Hollywood. Voor het eerst ter wereld maakt een bioscoopproductie gebruik van een ’second screen applicatie’: via een app die het publiek van tevoren kan downloaden, worden op de mobiele telefoon van de bezoeker extra scènes vertoond die bij dragen aan het verhaal. Bij uitzondering wordt voor de voorstelling verzocht vooral de gsm aan te laten staan. (...) eigentijdse Final Destination meets De Lift. Over de bijzondere gimmick van de extra beelden op de app (die je thuis al moet downloaden!) zullen de meningen verschillen. De toegevoegde waarde is zeer beperkt: slechts een enkele keer dragen de beperkte brokjes informatie echt bij aan het verhaal. Eigenlijk heeft de film dit unicum helemaal niet nodig om te boeien. En die gsm op schoot, die ook trilt als de eigenaar gewoon normale gesprekken of sms-berichten binnenkrijgt, leidt een groot deel van de tijd vooral af. 'Second screen' is een leuk curiosum om APP internationaal onder de aandacht te brengen, maar zeker geen begin van een trend in bioscoopland."

Kijkwijzer: 12 jaar (angst,drugs, geweld, grof taalgebruik)

Site: appdefilm.nl/

Trailer

IMDb

Premiere: 4 april 2013

K-82 minuten